Poezja

Leonardo ułożył łasiczkę
na ramieniu - tłum patrzy
dobrze
niech podziwia przez wieki
 
a ty
zwyczajnie obok bo trzeba
przynieść otwarte rany z lasu
gałązki kilka polnych płatków
rdzy podarować portret
 
ale znajdujesz czas – Jestem
Dziękuję.