anarchist - Poezja

anarchist, 30 maja 2014

po trupach swoich marzeń

na nadgarstkach mam ślady jak rany chrystusa

ide po trupach swoich marzeń

na sercu kamienie

w głowie kałamarze

sto lat samotności i ani ciut goryczy

ani ciut żalu

ani ciut słodyczy

ej młoda rzuć na mnie kurwa jakieś zaklęcia zanim całkiem się stocze

ostatnio wszystko oczym śnie jest prorocze

twoje oczy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

anarchist, 30 maja 2014

praca

rezygnuje z każdej pracy po góra trzech miesiącach

te trzy miesiące są najgorsze w moim życiu

to bardziej stresogenne niz słaba obstawa lekowa na detoksie

chcesz abym czuł że przegrywam życie?

poślij mnie do pracy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

anarchist, 30 maja 2014

winny się tłumaczy

wedla życzenia żyjesz

ten świat nie lubi odszczepieńców

więc nie masz zamiaru wystawiać się na pośmiewisko

wszystko pod kontrolą

polityka umysłu, władza zdecentralizowana przez otoczenie

nie pierdol mi nawet że się myle

sam długo wyrastałem z takiej postawy

zresztą możesz mnie przekonywać do woli

to tylko utwierdzi mnie w tym że mam rację

winny się tłumaczy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

anarchist, 15 czerwca 2011

jak roland topor

Tempo pulsu rozpina mi spinki w mankietach
dyskretne spojrzenia luster niwelują co ludzkie
rospuścił się lukrowany uśmiech
uschły usta fałszem szminkowane
przeminęło z wiatrem żałowanie. Grzechów że aż wstyd.
Trwonię czas ..
na zepsuty nastrój, fobie, melancholie, tonę spokojnie
nie da się pokorniej...
bieda aż piszczy Panie ,bieda!!!!!
wiersze na sprzedaż
Na makulature:
gazeta
poezja w kajetach
Brulion
Celine
na papier do dupy zamieniam kulture.
Tylko smutek.
Ile można łez nie połykać?
Do tego jestem mańkutem ,
Chadzam lewą stroną życia
Jutro struję się bluszczem
Już czekam na krwotok
Płacze gdy to pisze
Jak Roland Topor.
Mrug.
Oko.

liczba komentarzy: 5 | punkty: 14 | szczegóły