Poezja

co się zmienić udało mija rok po roku
tak rozmyślam luźno siedząc sobie z boku
miałam schudnąć ale waga taka sama wciąż
ten sam kolor włosów oraz ten sam mąż

wydeptane co dzień takie same ścieżki
wciąż te same małe na sumieniu grzeszki
pogoda ta sama bo to zima przecież
Ty do mnie te same wciąż androny pleciesz

to samo noszę palto co zeszłego roku
i tak samo uwielbiam spacery o zmroku
zwyczajnie po swojemu żyję w tej przestrzeni
i niech tak zostanie bo nie chcę nic zmienić.

L.Mróz-Cieślik