Poezja

starą talię wyciągam a w niej zniszczone karty
przedarte damy walety lecz urok ich nieodparty
ukryłam je na pamiątkę dziś odnalazły się same
mam posklejaną dziesiątkę dumnego króla i damę

i powróciły wspomnienia tamto mam przed oczami
jakże wdzięczny to temat ile gier było znanych
zabawa gromadki dzieciakow tak była ekscytująca
często graliśmy w wojnę oraz w zwykłego tysiąca

stawialiśmy z nich domki małe jeden na drugim
tylko zwykłe chuchnięcie domek leżał jak długi
śmiechu było jak w durnia się łatwego zagrało
rozum bardzo przydatny w takiej grze jak makao

wymyślanie nazw nowych dla karcianych postaci
to był pomysł trafiony kto nie umiał to tracił
do dziś nazwy przetrwały serce jopek i chruścik
nazwy śmieszne lecz takie były dzieciaków gusty
 

Autorka L.Mróz-Cieślik