Poezja

wiecznie spóźnieni
gonimy ogon autobusu
strasząc po drodze gołębie
przerywają śniadanie
pobudzone naszym niepokojem
podrywają skrzydła
 
zdyszani 
dopadamy siedzenia
może zdążymy
wyrównać oddech
nim przyjdzie nam wysiąść
 
tłum wbity w autobus
cierpliwie znosi
korki na drodze
w kieszeń wrzucony
skasowany bilet
kiepska gwarancja
dotarcia na czas


©2011 C E  Małgorzata Krupińska-Nowicka