Poezja

czekaniem
wytłumione wibracje
osadzone głęboko w celi
 
tam...

żyć trzeba
czuć najlepiej tylko pot
zmęczonych myśli
zakrwawionych okresową
utratą  sił
 
wygrywam na kratach
melodię twojego obrazu
snu tworzonego 
projekcją której nie umieściłaś
w żadnych ramach