Poezja

 
Płynie deszczową kroplą czas,
przelewa z pustego w próżne,
wczoraj infiltruje się z jutrem
bezlitośnie znacząc dłonie.
 
Na horyzoncie senny majak
tak bliski i tak daleki,
znasz jego ciepło, woń i  smak
choć za kotarą  przyszłości.
 
Czekasz, aż wszystkie wektory
skrzyżują się w jednym punkcie,
wiecznym źródle tajemnicy,
znanym jak odbicie w lustrze.