Poezja

z pustego to i mrówka
nie udźwignie
teorii tej
uczył mnie kiedyś
wkoło Wojtek

damsko - męskie
używanie pofałdowanych
od czasu do czasu
ktoś otwiera mi czaszkę
i miesza
jak przy smażeniu konfitur
uważam
skrobanie garnka
nieprzyjemna robota
zawsze dla mnie
psia wachta
zdaje się wiecznością
oczekiwanie
pozycji równowagi
yin i yang
dopełniam się w strzępach
wisi skóra
jak frędzle dywanu
za Chiny
nie mam zamiaru się spierać
z męską moralnością
na bakier
czasami
za pan brat