Poezja

co tam wysoko w niebieskich przestworzach
 
czy nęcą góry i szumią morza 
i czy bez przerwy światełko świeci
ze wskazaniem na radość i uśmiech dzieci 
 
bo tutaj od rana przygrywa wydzwania rzęsisty deszcz
wszystko wilgotne bo zaraz jesień i szybko zmierzch
 
co tam u góry pod samym niebem
 
rozdają uśmiech dzielą się chlebem 
czy wszystkim szczęście zagląda w oczy
czy prawda że raj jest taki uroczy 
 
tutaj od rana codzienne zmagania i dużo ambarasu

jednak niestety tam się nie zjawię…
ciągle brakuje czasu…