Dziennik

kiedy poezja przestaje być ferrero rocher
większość ucieczek od codzienności rozgrywa się w mózgu
pochylony nad wierszem piszę o potrzebie spotkań
kręte drogi też są dla ludzi
na rozdrożu reinkarnacje wymieszane z wiatrem
poznaję cię jedynie po dłoniach
nie klękam choć powinienem
nie ma takich słów  którymi chciałbym powrócić
porozmawiajmy o czymkolwiek

zostań zanim wyjdziesz