Poezja

to nieprosta sztuka
łatwiej w ciebie wejść niż dotrzeć
czasami jesteś tak odległa
wtedy nawet diabeł kładzie krzyżyk

zza okna krzyczysz przyjdź
w domu ulatniasz się niczym zapach poziomek
nie dam się zwariować ale można temu zaradzić

proszę
spakuj mnie do brązowej torebki
wraz z tym całym bałaganem
chcę być
twoją pomadką kredką do oczu
kanapką na pierwsze śniadanie
wrzuć mnie tam przykucnę sobie
by czuć twój zapach tuż obok
perfum blisko do twojego biodra
przytulony cichutko jak myszka
obiecuję twój będę zawsze i wszędzie
jak podręczny motyl
klucz do szczęścia
który gdy zechcesz dopasowany
najlepszym kochankiem
pocałuję delikatnie
pomadką spierzchnięte usta
najpiękniejszych oczu wyrazistość
nazwę czarną kredką
tajemnicą miłością zagadką

zawsze pod ręką