Poezja

W codziennym świata jazgocie
szukam chwili wytchnienia,
z nadzieją że coś się  zmieni,
choć nic się naprawdę nie zmienia.
Wszechwładny harmider wypełnił
do końca ostatnie nisze,
zarżnięto bezwzględnie jak jagnię
tak bardzo kochaną mą - ciszę.


Uczcij więc człowieku, tę śmierć nietypową,
lecz nie żadnym hymnem, pieśnią czy przemową.
Zrób to, proszę ciebie, chwileńką bezdźwięczną, 
minutową ciszą, choćby i niezręczną.