Poezja

wciąż próbuję nie owijać w bawełnę
uczuć których niewiele zostało
ani też nie stroję nagiej prawdy
w najpiękniejsze kłamstwa
co błyszczą blaskiem tombaku 
napełniając usta goryczą
unikam słodkiej trucizny
dlatego samotność 
jest moim wiernym psem
który potrafi szczerze
ugryźć do bólu