Poezja

olimpiada

dzikość serca rozbija łby wątpliwościom  
wtedy spokój jest ciałem obcym 
które zdycha z niedożywienia 
dryfujac w morzu
adrenalino-endorfinowym 
  
wybicie zębów sumieniu 
jest tylko formalnością 
przez którą musimy przejść 
z uśmiechem idioty 
  
bogopodobnym uniesieniem
w stworzonych przez siebie światach 
stajemy się wszechmogącymi 
lecz grawitacja jest nieubłagana 
po przebudzeniu 
twardo stawia nasze stopy na ziemi