Poezja

 
wysnuwa z gniazda
kopiącą żmiją
z podrzutem
kręcąc zawijasy
 
w kontakcie nieludzkim
warkotem rozsiewa
poszatkowany
zapach lata
 
zieleń garnituru
z modnie przyczesaną
fryzurą na jeża
dobrany krawat
 
słonecznymi promieniami
chyłkiem spogląda
rzęsistą źrenicą
na pachnącą cynią
butonierkę
 
...oktawa i kolejne starcie
...figaro kontra żmija
 
 
Aldona Latosik
 
7.VIII.2012