23 września 2013
Złośnica :)
Dałeś mi siłę, której mi brak.
Siedzę i myślę-czemuż to tak?
Czemu nie mogę wstać uśmiechnięta?
Czemu mam minę taką nadętą?
Dlaczego nie umiem, jak milion bab,
padać do stóp Twych, czasem, ot tak!
Czemu nie umiem głowy pochylić?
Czasem, ot tak, nie w każdej chwili!
No i dlaczego nie umiem słuchać?
Przecież to proste ! Nie żadna sztuka!
Lecz ja na przekór, ot tak, dla zabawy,
Muszę buntować się...dla zasady!