Poezja

zapleć i zostaw 
dla mnie to wystarczy 
ten obraz żyje tylko wtedy kiedy się go podziwia

nic nie mów rozmowa trwa dalej
choć słów brakuje
rozumiem każdy odcień wyrazu
kreśląc pędzlem przenikam jak igła
linia za linią
spływa po twarzy łza zmieszana z farbą

nie podchodź zbyt blisko
bo mogę się pomylić dotknąć zbyt czule
a to nierozsądne rozwiązanie
sytuacje
i ludzie języki 
są dla siebie przeciwstawne

niech tak zostanie
po prostu bądź gdzieś niedaleko 
choćby odbiciem na oszronionej szybie
chcę patrzeć jak wszystko umiera
a obraz dziewczyny z warkoczem
wciąż żyje