Poezja

jest taki dom
w każdej świadomości człowieka
gdzie ucieka samotnie
otwiera drzwi
często to są sny
lub przypadkowe spotkanie
wtedy zakochanie
wchodzi pierwsze
nie patrząc na tarczę zegara
zgarnia czas pod wycieraczkę 
i dojrzewa 
spożywając winę
jak dojrzałe czereśnie
potem nie ma 
zaraz
wszystko samo dzieje 
potokiem spływając po ustach
i nigdy tego nie zapomni
choćby nazwali go głupcem
tak pozostanie
sam 
ze wspomnieniami
ogrodzony płotem