Poezja

My dzieci zagubione
przestraszone i słabe
Poszukujemy spokojnego domu

Określamy błądzące pokoje
i wyciągamy do nich ręce
na całą szerokość
Witamy

Pokoje te są ostatnimi
Lecz nie są ostateczne
Drogie są nam ich wnętrza
i wyposażenie 

Zanim wszystko na koniec
okaże się stratą czasu
zanim przeminą światy
i górskie szczyty rozwieją z porannymi mgłami
Witamy

Zanurzeni 
w pełne wynurzenie
znużeni
chcą iść spać 
w błogie uciszenie