Proza

"Noszę w sobie całą bliższą i dalszą okolicę... znam stada wróbli i gonitwy wron... znam z imienia wszystkie wierzby... znam troski, dusze, słabości i wzloty wielu moich pobratymców... mam w pamięci kształt wszystkich domów... to żyje we mnie, walczy ze sobą, by się pojednać w abstrakcyjnym wymiarze wszechmożliwości... moje serce jest przecięte przez axis mundi wyznaczane realną egzystencją kilku milionów... cóż mam do roboty? Wiekuisty spór świata jest nierozstrzygalny."