Proza

Autorytarne wychowanie, choćby w czasie odpływu metafizyki od świata empirycznego - to ściśle związane ze sobą - jest mimo wszystko nadal dobre, jeśli tylko wychowanek jest dostatecznie refleksyjny i przebiegły. Jedną z zalet jest problematyzacja egzystencji, dzięki czemu nigdy nie będzie się sterylnym liberałem, a w najgorszym wypadku skończy jako niezrozumiały cudak albo menel, co i tak ma przynajmniej jakiś swój egzystencjalny patos. Lubię to...