Proza

dobrosław77, 1 czerwca 2024

Destrukcyjne, negatywne myśli

Jak pozbyć się negatywnych destrukcyjnych myśli. Sprawdzonym sposobem jest troska o ekosystem, nasz obowiązek i odpowiedzialność dla dobra wspólnego. Troska o ekosystem, nie stoi w opozycji do zdobywania wiedzy, rozwijania talentów, rozwoju duchowego, pasji, a nawet światopoglądu. Według was (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 27 maja 2024

Niejasność podążania

Wyrasta przede mną drzewo. Ściana z kamienia. Mur… Jakiś budynek. Kamienica sprzed ponad stu lat. Zamknięte ciężkie drzwi. Drzwi z nieprzejrzystego szkła i w żelaznych, przeżartych rdzą okuciach. Próbuję wejść. Kołaczę… Spoglądają na mnie z wysoka obojętne, czarne źrenice okien. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 26 maja 2024

Noc bez świtu, zmierzch bez nocy

Ponownie wychodzę przez drzwi
w suficie, przyczajony, na palcach.
Tam czeka jądro galaktyki i spadające
gwiazdy do upychania w kieszeniach.

Można nimi zapłacić za słodką kawę
na opuszczonych stacjach, pijąc ostrożnie
rozkręcać spiralę drogi mlecznej,
aby zbudować całkiem inny (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 6 | szczegóły

Arsis, 19 maja 2024

Świat Luca

Hiszpański pisarz Enrique Villa-Matas w opowiadaniu „Tacy są autyści”, opisał życie, albo bardziej mały wycinek z życia niejakiego Luca, który uwielbiał puste widownie teatralne. Zmoczone asfalty ulic nocnego miasta, w których odbijały się żółtawe neony latarń, pustych witryn opuszczonych (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 13 maja 2024

Pozostałość

Jak się nazywasz? Alkione, prawda? Bo tak właśnie się nazywasz? Nikt nie znał twojego imienia aż do teraz. Opada w chmurze gryzącego kurzu zasłona tajemnicy. Po miliardach lat. Po całych eonach dekad niczym wieczność. Mimo że w przestrzeni jeszcze do końca niewyśnionej…
Zatem, powiedz (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 11 maja 2024

Przybycie niewiadomego

Ale kto do mnie mówi? Kto tak ciągle porusza żuchwami? Żuchwa w dół. Żuchwa w górę. Kłapanie szczękami, niczym wiekiem starej skrzyni. Zgrzytanie żółtymi, krzywymi zębami. Zębami ze zdartym szkliwem od ciągłego tarcia. Jakby to ścierały się ze sobą młyńskie żarna, wyrzucając (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 6 maja 2024

Zamęczanie

IV.

Czasami mi się wydaje, że w promieniu 30km tylko ja żyję i czuję. Eee, żyją i czują wszyscy. Ale że tylko ja myślę. Nic nie odkryłem, do niczego nie doszedłem. Ale myślę.

V.

D.mi się wydaje cholernie mądrym człowiekiem. On coś wie. Ja tylko myślę, ale on wie. On wie (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 3 maja 2024

Ciscollo!

Panie i Panowie. Przed Państwem — Ciscollo! Powitajmy go gorącymi brawami! Jedyny i niepowtarzalny…

A więc w pustej sali…

(Zaraz, zaraz. Jakaż to pusta sala?
Wróć. Jeszcze raz. Od początku. A gdzie, Ciscollo?)

A więc w pustej sali. W pustym teatrum. Puste siedzenia rażą po oczach (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 26 kwietnia 2024

Cancer

Zbliża się w dziwnej metalowej masce. Z wywierconymi w niej niesymetrycznie wieloma otworami. O różnej wielkości, różnym kształcie. Tam, gdzie powinny być oczy albo uszy, bądź usta… Coś, co jest zdeformowane zwielokrotnionymi mutacjami syndromu Proteusza, czy von Recklinghausena...
Żywe, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

samoA, 25 kwietnia 2024

Misja z paremią

Przed dziesięcioma laty Anatol, wraz z siedemdziesięcioma, poszedł na żniwa. W drodze nie pozdrawiali nikogo. Tak uczył ich Jezus, syn Boży. Zachodzili do zagród. Obdarzali pokojem. Jedli i pili to, co podali im miejscowi. Jedne dania były wykwintne, inne pospolite. W zamian uzdrawiali chorych (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły