LittleDiana, 25 marca 2023
Hej, chciałabym przedstawić wam zapowiedź powieści której pierwszy rozdział pojawi się tu tuż po Wielkanocy. Będziecie czytać? :)
Nela ma dwadzieścia trzy lata. Z powodu wrodzonej fizycznej niepełnosprawności nie prowadzi jednak życia typowego dla jej rówieśniczek. Dziewczyna ciągle (... więcej)
Arsis, 16 marca 2023
Nie ma ciebie. Pochłonęło cię światło. Rozbłysk słońca przeszył równinę nieskończonego stepu. Mój dom porośnięty kępami trawy, korzeniami, wątłym zielskiem. Mój dom, który widzę i czuję, przeszyty na wylot strzałą czasu. Nie ma ciebie. Wiem. Nie trzeba. Nie mów. Wiem wszystko. (... więcej)
Yaro, 13 marca 2023
Zapomnienia w sobie pomagają odlecieć
wiruje uderza świat w twarz z liścia
dość dobrze znamy kłamców moralności
na każdym etapie strażnicy chorych idei
ciężko zamienić słowo w hasło nie odpowiada
patrzą warczą wściekłe psy zaciskam pięść
skąd się wziąłem po co ktoś przysłał
(... więcej)
Elfryda Ross, 13 marca 2023
~*~
Była omnibusem. Jako czterolatka potrafiła czytać lepiej od starszej siostry. W imię nauki klepała biedę na obcej ziemi. Później klepała biedę z mężem, który otworzył przed nią czarodziejską bramę emitującą lśniące cząsteczki. Dzięki bardzo ciężkiej pracy, nieprzespanym (... więcej)
Arsis, 13 marca 2023
Stoję w progu. Omiata mnie chłód mrocznego korytarza. Uderza w twarz cuchnący odór nadciągającej maszkary. Przeciska się z wielkim trudem, jak przez rodny kanał wielkiej wiedźmy opuchnięta, zdeformowana osobliwość. Zostawia za sobą krwawe smugi, ropne wydzieliny, kał. Coś się rodzi, (... więcej)
Arsis, 12 marca 2023
Coś się wciąż przeinacza, wyłaniając się z czeluści mroku. Z mroku korytarza. Gdzieś, jakiś ruch w oddali, na krawędzi widzenia. Coś się wyłania z labiryntu, z niezliczonych, enigmatycznych zawirowań, w spazmie agonii. Coś idzie tym swoim powolnym krokiem umarłego. Nie, nie idzie, raczej (... więcej)
samoA, 5 marca 2023
Ktoś położył słowo na kartce papieru. Przychodzili ludzie, patrzyli i zastanawiali się, po której stronie słowa stanąć. Kilkoro ustawiło się na wprost, inni obok. Niektórzy zachodzili od tyłu, żeby przejrzeć je na wylot. Rzesze rozciągały słowo i rolowały. Zainteresowani wbili szpilkę, (... więcej)
Arsis, 23 lutego 2023
Nie musisz mi się tak ciągle przyglądać. Wystarczy. W pokoju obok jakieś szyderstwa i kpiny. Stukania metalu o metal, chrzęst potłuczonego szkła… Kto tak do mnie mówi? W uszach piskliwy szum i ledwie słyszalne słowa, jakby mniszej modlitwy. Kto tak do mnie mówi? Dotykam palcami popękanych (... więcej)
Arsis, 19 lutego 2023
Zbliża się, niosąc blask monumentalnych oczu. Co to jest? Najpierw szło na swoich giętkich odnóżach. Teraz pełznie poprzez zakurzone labirynty czasu. Obwąchuje pęknięcia w ceglanych murach. I wodzi wokół spojrzeniem wielu pancernych oczu. Czarnych. Potwornie czarnych… Pełznie wciąż. (... więcej)
LittleDiana, 17 lutego 2023
Wtorek, czternastego lutego.
Od paru dni byłam jakby w transie. Wiem, że nie powinnam czytać pamiętników mamy, ale też nie potrafiłam robić niczego innego. Ciągle je czytałam, tak jakby coś było w nich jeszcze ukryte, a nie jest. W końcu znam każde słowo na pamięć.
Tomek zaczął się (... więcej)
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.