Agnes, 23 december 2014
I nie raz …
I nie dwa…
Nasze światy spotkają się
We wspólnej drodze do wieczności
Znamy siebie od najmłodszych lat
Chociaż ja z Ludzi Śmiertelnych
Chociaż ty z Ludu Nieśmiertelnych
Razem przezyliśmy przygód setkę
Ale my dalej chcemy zwiedzać
Cuda co oferuje Śródziemie
Bo my tacy obieżyświaty
Którzy nigdy nie spoczną
Jesteś moim przyjacielem
Chociaż wiesz, że rozstanie będzie boleć
Ale ty zawsze mówisz mi
Że wrócisz po mnie nawet do Korytarzy Mandosa
Mieć ciebie blisko tak
To jakby mieć cały świat i więcej
Pokazujesz tyle rzeczy
Ale i ja umiem ciebie zaskoczyć
Wszyscy mówili o twej samotności
I zdziwieni patrzyli jak ludzkie dziecko
Otwiera twoje elfickie serce
Które po utracie wielu się zamknęło
Więc i nie raz…
I nie dwa…
Nasze światy się spotkają
Pod nieboskłonem nocnego nieba
Nawet jak ja odejdę z żywych
To spotkamy się na pewno.
Agnes, 21 february 2011
Gdzie księżyc wita swym blaskiem
Tam zobaczysz niewiastę
O oczach czarnych jak noc gwiezdna
To właśnie ona mój synu
Tobie przeznaczona jest
Urodzona z bogini,
Która z śmiertelnikiem się połączyła
To bogini Księżyca ci powie
Że jej dziecko jedyne
Pokochało cię wzajemnie
Spotkasz się nie długim czasie
I wtedy skradniesz smak dobroci serca,
Którym ratuje przed zgonem
I stałeś się śmiertelnikiem
Wyrzekając się krwi rasy swej
Lecz to ci nie przeszkodzi
By walczyć dalej
Jak wojownik najdzielniejszy
O sercu jak diament
Odwadze lwa
Sile tygrysa
Sprycie smoka
Szybkości pantery
Honorze feniksa
To są najważniejsze cechy
Więc nigdy ich nie zgub
Mój Synu drogi
Agnes, 28 august 2010
Dawaj czadu
Mój przyjacielu,
Idziemy razem
Przez to życie szalone
Gdzie razem podbijamy
Najlepsze życia chwile
Chodźmy gdzieś
Gdzie nikt nie dotarł
Przed naszą paczką
Razem pokonamy zakręty drogi
Odnajdziemy zagubione sny
Rozwiniemy skrzydła wiary przyszłości
Otworzy serca na pieśni lat
Jeśli nadejdzie nasz czas
Żeby rozliczyć się z życia
To ja śmiało powiem
Temu co chce wiedzieć
Jaka byłam na ziemi
Że byłam marzycielką
Której siła tkwiła
W naszej przyjaźni
Której nawet sama śmierć
Nigdy nie zniszczy
Bo zawsze gdy jesteśmy razem
To nas nikt nie pokona
Bo my walczymy
Sercem i Duszą
A nie samą siłą
Jak to robią
Ci co nie znają
Smaku życia i przyjaźni.
Agnes, 23 august 2010
Ludzie przychodzą,
By zmienić życie nasze,
Poznać nas dobrze,
By cios zadać nam,
Swym odejściem,
Ja ci mówię,
Ludzie ranią,
I będą ranić,
By innym sprawić cierpienie,
Wtedy sobie ulżą w bólu,
Tak jest na tym świecie,
Mówią mi przyjaciele,
Że nikt tego nie zmieni,
Lecz ja temu przeczę,
Trzeba tylko chcieć,
Zmienić urazę w żart,
Nie obrażać się za to,
Pokazać tym snobom,
Że my lepsi jesteśmy,
Przez śmiech i żart,
Przez nasze serca,
Których nie zmienimy,
W zimny głaz kolejny.
Agnes, 20 august 2010
Miecz srebny w świetle księżyca,
Rozbłysną jak gwiazda,
Wbijając się w serce ,
Które mroczne było,
Ciało upadło bezwładne,
Białe jak śnieg,
Dusza zabrana do piekła,
Przez samego Lucyfera,
Za nim zabrał ją,
Poleciała łza szkarłatna,
Za przyjaciółmi najbliższymi,
Bo tęsknić będzie,
Po wieczność Hadesu.
I wie że nigdy ich nie zobaczy
Że są zbyt dobrzy by z nią do Hadesu trafić
Ale i oni będą pamiętać
Tęsknić i opłakiwać...
_________________
Agnes, 16 august 2010
Współczesne czasy,
Kryją w sobie,
Śladu czasu przeszłego,
Pośród niej znajduję się zło,
Które nigdy nie spocznie,
Póki nie dojdzie do bitwy,
Póki nie okryje świata naszego,
Bitwy ostatecznej,
W której walczyć będą,
Światło i Ciemność,
Po stronie dobra,
Stoją strażnicy Zweilt,
Zwany inaczej klanem Giou,
Zaś ciemność reprezentują,
Demony zwane Durasami,
A na czele ich stoi,
Czarnoksiężnik Reiga,
Walka między osądzi,
Jaki będzie świat w przyszłość,
Nikt nie zamierza przegrać ze stron,
Więc bój będzie zaciekły ,
Krwawy,
Czas walki nieznany im,
Ale ja wiem jedno,
Że jak nadejdzie on,
Obie strony konfliktu,
Światła i ciemności,
Wyjdą z ukrycia swego,
Będą walczyć aż do utraty tchu,
I wygra ten kto silniejszy jest,
A zwyciężą na pewno będzie,
Klan dotknięty przez Boga,
Wygrają tą wojnę,
Ale za cenę swego szczęścia i życia.
Agnes, 15 august 2010
Nie płacz dziewczyno,
Nad grobem jego,
twój płacz nie zwróci mu,
Życia jego krótkiego,
Nie wylewaj łez darmo,
Tam go nie ma,
W grobie głęboko,
W grobie ziemi czarnej,
Spójrz dziewko zapłakana,
Za siebie w dal,
Idź gdzie zachód słońca daleki,
Tam na końcu drogi,
Me dziecko kochane,
Spotkasz swego ukochanego.
Agnes, 15 august 2010
Jak tancerka malowana,
Jak tancerka porcelanowa,
Tazy przy muzyce,
Smutnej muzyce świata,
Suknia koloru czystego nieba,
Oczy jej jak dwa szmaragdy,
Włosy długie i czarne jak heban,
Tancerka z porcelany,
Tancerka jednego tańca,
Tancerka pozbawiona snów,
Tancerka pozbawiona duszy,
Lalka bez serca dobrego,
Tańczy w rytm walca,
Tańczy przed wami,
By być tylko ozdobą,
pokoju małych arystokratek.ńc
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade