Poetry

RENATA


older other poems newer

25 july 2018

otarłam się o szczęście

Czasu miało być tak wiele
uwierzyłam w obietnice
że połączą się na wieki 
nasze małe księżyce

Czekam czekam czekam 
w zwiewnych spódnicach
otulona powietrzem oddycham
szukam się zmysłami na gorących ulicach

Miałeś być ze mną w otchlani mych ramion
lecz pochłonęły cię zawistne wody Holandii
już nie do mnie lecz do polskiej ziemi
złozysz głowę i nie wyszeptasz słów najsłodszych

i tylko dlaczego ty dlaczego my wciąż mi się śni 
koszmar gdy skupiam myśli że nigdy więcej 
jak żyć jak żyć






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1