Poetry

tusiak


tusiak

tusiak, 28 january 2023

pokój temu pokojowi

mówisz, że wojna to samo zło,
pytasz, co zrobić by zmienić to?
zanim przekroczysz wasz wspólny próg,
spójrz dobrze na brata co wbił się w róg
chociaż znasz chytre sztuczki i kruczki,
bądź dla człowieka po prostu ludzki
aby odmienić cały zły świat,
ze swoim skrawkiem bądź za pan brat


number of comments: 0 | rating: 2 | detail

tusiak

tusiak, 2 march 2021

przepływ

wolne media?
to jakaś tragikomedia
ja potrzebuję tu i teraz
lania wody wartkimi strumieniami
rozświetlania ciemnoty
mocnymi żarówkami
gazem, naprędce,
zgotowanych strawnych niusów
do licha! chyba nie mam zbyt wygórowanych zakusów?


number of comments: 1 | rating: 1 | detail

tusiak

tusiak, 25 february 2021

pięta

niezauważana, nosi po świecie,
wciąż jest więziona w bucie, skarpecie
także i ona wymaga czułości,
na niej obrócić się mogą losy ludzkości
więc zadbaj, dorośnij do niej człowiecze
niech to nie będzie twój słaby punkt Achillesie


number of comments: 1 | rating: 2 | detail

tusiak

tusiak, 22 november 2015

przed odjazdem

jak ka­felek zdjęty z gorące­go pieca,
grze­jesz swym ciepełkiem zmarznięte­go człowieka,
lecz nikt mi te­go uczu­cia na stałe nie obieca,
bo zno­wu do dro­gi się zbierasz, długa podróż Cię czeka

więc ko­lej­ny raz w koc się pozawijam
z oczu łez­ki otrę
i tak la­ta już się z Tobą mijam
do ce­lu nig­dy nie dotrę


number of comments: 0 | rating: 2 | detail

tusiak

tusiak, 19 november 2015

rejs na zatracenie

wy­leję morze łez
byś mógł przypłynąć do mnie,
po­tem ciepłym od­dechem osuszę je
byś ut­knął na mieliźnie mo­jego uczucia,
ze słów zbu­duję trap, którym
dot­rzesz do brze­gu moich ust,
a po­tem utoniesz
w źre­nicach moich oczu


number of comments: 9 | rating: 5 | detail

tusiak

tusiak, 14 november 2015

iluzjonista

ar­tystą jes­teś w każdej dziedzinie,
fo­tog­ra­fujesz pięknie cudzą rodzinę

o wiel­kich spra­wach piszesz wzniośle,
a twoim od­bior­com ser­ce rośnie

w jas­nych ko­lorach pejzaże tworzysz,
lecz swe­go życia ułożyć nie możesz


number of comments: 3 | rating: 5 | detail

tusiak

tusiak, 6 november 2015

został szkielet beznadziejny

nadzieja spadła z drzewa,
kiedyś zielo­na, żywa
te­raz leży wys­chnięta i podeptana,
skończy płonąc na sto­sie złudzeń
i po­zamiata­ne


number of comments: 1 | rating: 2 | detail

tusiak

tusiak, 3 november 2015

los lotosu

życie kwiatów
po­dob­ne jest do ludzkiego losu

róża jest królową piękności
to­warzyszy uczu­ciom wzniosłym

leśny fiołek, choć żyje w skrytości
jest skrom­nym, wol­nym i radosnym

chry­zan­te­ma w przez­nacze­niu smutnym
chy­li głowę nad mogiłą

ale wszys­tkie skończą żywot
pod pos­ta­cią zgniłą


number of comments: 1 | rating: 2 | detail

tusiak

tusiak, 2 november 2015

zaduszki

tak pus­to dzi­siaj w mieście
czy liście przez noc spadły z drzew,
czy ludzie nie wróci­li jeszcze?

jak­by tem­po na chwi­le spo­wol­niło życie
wy­pełniając uli­ce nos­talgiczną ciszą
tyl­ko psy mer­dając ogo­nem spa­cerują w zachwycie
póki pan przy nodze z nadzieją się cieszą


number of comments: 2 | rating: 5 | detail

tusiak

tusiak, 1 november 2015

z pokory dla duszy


czasem trzeba przymknąć oko,
ustom zmilczeć kazać,
puścić mimo uszu,
żeby na tym świecie bożym,
chociaż w swoim własnym ciele,
to nie zostać samotną duszą


number of comments: 0 | rating: 3 | detail


10 - 30 - 100  






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1