Marek Gajowniczek, 26 december 2014
Do szopki prosto z kaplicy,
potem do nas kolędnicy
jadą już całą gromadą.
Stół nakrywaj matko! Jadą!
Biały obrus. Stos talerzy.
Wszystko ma być, jak należy.
Beczułeczkę tocz z piwnicy!
Jadą! Jadą! Kolędnicy.
Kolędują. Krew nie woda.
Wiozą diabła i Heroda,
Śmierć i Żyda, dziada z babą!
Już ich słychać! Goście jadą!
Marek Gajowniczek, 26 december 2014
Do zimy było wiele zastrzeżeń,
a dzisiaj cicho spadł biały śnieżek.
Pokrył ulice. Usiadł na drzewach.
Są białe Święta. Takie jak trzeba.
Ucichły wielkie zachodnie wiatry.
Spadł śnieżek cicho i kraj nasz nakrył.
Tak estetyczną, naszą potrzebą
noc się przejęła, a nawet Niebo.
Krajobraz biały jest oczom miły.
Poprawi nastrój. Doda nam siły.
I Pan Bóg chyba miał na nas wzgląd.
Pięknie ozdobił drugi dzień Świąt.
Marek Gajowniczek, 25 december 2014
Życie jak pogoda - bywa pokręcone.
Pokój hotelowy i ceny są słone
I wyjazd daleki w przedświątecznej porze.
Zagranica? Góry? A może nad morze?
Zachodni styl życia. Oferty. Reklamy.
Z rodziną? - Najgorzej! Zawsze wyjeżdżamy,
Lecz teraz już wielu namyśla się dłużej.
Pamiętne tsunami przerwało podróże.
Nie lubią tej pory. Coś w nich się sprzeciwia.
Ten zwyczaj jest chory. Nie wszystkich zadziwia.
Niektórych okropnie denerwuje, złości.
W te dni rozumieją, że są tu w mniejszości.
To nie jest wesoła dla nich sytuacja.
Gdy muszą zamilknąć, milczy demokracja,
A to się powtarza przez tak długie lata.
Przy blasku Narodzin nie zdobi ich szata.
Hotel - same gwiazdki i wyciąg i molo
Na chwilę zapomnieć o Świętach pozwolą,
Bo można tu przecież zostać na Sylwestra,
A potem już zagra Owsiaka Orkiestra.
Życie jak pogoda - bywa pokręcone.
Pokój hotelowy i ceny są słone,
Lecz gdy się tu służy, zarabia i ma.
Nie ma co żałować! Odwieczna to gra.
Marek Gajowniczek, 23 december 2014
Czy ktoś z hrabiów jest Żeleńskich,
Czy ktoś z dziadów jest wileńskich,
Każdy z gminu, lub z wielmoży
jest tak samo dzieckiem bożym.
Ta jednak Mała Dziecina,
spośród wszystkich była inna
i nie tylko z rodowodu,
lecz z przesłania do narodów.
Historia jest w świecie znana.
Opisana i zbadana.
I rabini i Judasze
przytaknęli - Jest Mesjaszem!
Poprzez wieki, poprzez dzieje,
niesie nam, ludziom Nadzieję
na swe miejsce w Ojca Domu.
Nawet i bezbożnik - komuch
widząc życia już kres bliski,
chce mieć pogrzeb katolicki.
Czyś z sukmany, czy z kontusza.
Nikt nikogo nie przymusza,
ale wszyscy jedną drogą
idą w tę szopę ubogą
i składają dziękczynienia
w Noc Bożego Narodzenia
powtarzając jedno zdanie:
Pobłogosław dom nasz Panie!
Świat nasz cały - Boże Dzieło!
Gloria in Excelsis Deo!
Marek Gajowniczek, 23 december 2014
Koleżankom i Kolegom, portalowym twórcom Trumla - radosnych Świąt Bożego Narodzenia życzy Marek
Niech zlecą tu nasze myśli
i wszystkie ciepłe życzenia
dla Tych, którzy ochoczo przyszli
by razem w dobro zamieniać
obawy, smuteczki, lęki.
I u Najświętszej Panienki -
przy Dzieciąteczku na sianie
kolędę swoją położyć,
swe portalowe pisanie.
Obawy i życzliwości,
prośby, by dało się pożyć.
A Ty Narodzony Nasz Panie
zechciej paluszek przyłożyć
i pobłogosław nas wszystkich
i nasze wielkie pragnienia
lepszego jutra. Przyszłości.
Godnego życia. Zbawienia.
Marek Gajowniczek, 23 december 2014
Zmokną skrzydła aniołom.
Niż deszczowy na Ziemi.
I owieczka i gołąb
dach nad głową doceni.
Z wichrowego powietrza
wszystko w kąty ucieka.
Każda grota jest lepsza
i każdej szopy strzecha.
A w gospodach miejsc nie ma.
Ściski przy winie grzanym.
Drąży kraj jeden temat:
Kto zostanie wybrany?
Co wyniknie ze spisów?
Kto króluje? Jak włada?
Nie chce nikt kompromisu,
a tu pada i pada.
Mądrzy ludzie gadali.
Ostrzegali prorocy,
by zachodu nie chwalić
tylko czekać tej nocy,
gdy się chóry podniosą
i rozlegnie się granie.
Znalazł cieśla przed nocą
ciepłe miejsce na sianie.
Marek Gajowniczek, 22 december 2014
Na Święta do zaścianka
powracają Kmicice.
Po sejmowych łapankach
jest przerwa w polityce.
Już huragan Oleńka
ulice deszczem siecze.
Kmiciców się nie lękaj!
Wracają do miasteczek.
Proboszcz już na kolędzie
odczyta list pochwalny
i jak było, tak będzie.
Zwyczaj stary, normalny,
odpuszczać winy każe
przy wigilijnym stole.
Odstawią kałamarze.
Wiatry wygonią w pole
i śpiewać będą chórem
rodzącej się Nadziei
bez względu na wichurę,
choć nic się nie wybieli.
Naród nasz jest żywiczy.
Domy pachną świerczyną.
Wszystkim się szczęścia życzy.
Kolędy w Niebo płyną.
Marek Gajowniczek, 21 december 2014
Kiedy się pojawia
dobro na Ziemi
idą do Jezusa ludzie wykluczeni.
O których zapomniał
człowiek najbliższy.
Do Pana Jezusa, do szopy przyszli.
Z kanałów, dworców,
letnich altanek -
przybyli do szopy uklęknąć przed Panem.
Tak długo czekali
na Twe zmiłowanie.
Ludzi wykluczonych błogosław Panie.
Z ubogich domów
ciągnęli biedni.
Prosić Pana Swego o chleb powszedni.
Z obawą, lękami
i wielką nadzieją,
czekali na rządy, które los odmienią.
Patrzą na reklamy
i stołów dostatek,
chcieliby się dzielić. Ściskają opłatek.
Jezusie maleńki
w szopie urodzony
błogosław udręki, ludzi poniżonych.
Błogosław też wdowy,
wdowców i sieroty,
choć przynieśli swoje troski i kłopoty.
Bardzo im potrzeba
tego światła z Nieba,
kiedy z ziemską władzą rozmawiać nie da.
Błogosław ich Polskę -
proszą na kolanach.
To wierne mohery przybyły do Pana.
Z nimi patrioci
oraz narodowcy,
ci którzy wśród swoich czują się jak obcy.
Tyś Panem mocniejszym -
ponad ziemską władzą.
Gdy podniesiesz rękę - już sobie poradzą.
My ludzie wierzący.
Zawsze przy Jezusie.
Idziemy do szopy pokłonić Mu się.
Ludzi wykluczonych
Chór Anielski woła.
Będą witać Pana. Idą do Kościoła.
Króluj nam Jezusie
z Matką Swą - Maryją!
Zechciej tę skromniutką kolędę przyjąć.
Marek Gajowniczek, 20 december 2014
Warto złożyć pewne sumy
za Opatrzność Bożą.
Może wtedy się rozumy
przy żłobie ukorzą.
Nie było takich problemów
przy odnowie Tęczy.
Wypada dać także temu,
co przy żłobie klęczy.
Zwyczaj stary składać dary
Królom nakazuje.
Wolałby nakładać kary
ten, kto protestuje?
Pragnie, by złoto do złota
za kadzidłem poszło?
Były dymy i sromota
i do czego doszło?
Czas najwyższy głowy schylić,
gdy szlachetna paczka,
tak, jak kiedyś to czynili
krezus i prostaczka.
A Pan ich pobłogosławi
i majętność całą.
Może lepszy podział sprawi
tego, co zostało.
Marek Gajowniczek, 19 december 2014
Odleciał z kraju Dreamliner. Znikły złota sztaby.
Na komisje nadzwyczajne popyt jest wciąż słaby.
Zostały jabłka na drzewach. Trzecie garnitury.
Podsumować roczek trzeba. Patrzą na nas z góry.
Wojna jednak nie wybuchła, lecz są Iskandery.
Źle liczono. Urna spuchła. Rozdano ordery.
Ludzi znowu oszukano. Odprawiono modły.
Wędrujemy drogą znaną. Zaszczytnych i podłych.
Trybunały zaskoczyły świat wielkim odkryciem:
Embrion nie jest doskonały, a więc nie jest życiem!
To, co istnieć samodzielnie na świecie nie zdoła -
nie ma prawa. Szybko więdnie róża bez chochoła.
A kraj właśnie chce świętować Boże Narodzenie.
Co zmienić, a co zachować? Składka w niskiej cenie!
Przestawić musisz antenę na Hybrydę w Święta.
Ratujcie się przed Herodem ludzkie niebożęta!
Bez koszuli? Któż utuli Dzieciąteczko w sianie?
Pismo czuli. Świat popsuli, lecz Ta Noc nastanie.
Niebo całe pojaśnieje. Radość do nas wróci!
Pan przynosi nam Nadzieję. Nie da wciąż się smucić.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
