Poetry

czy oddechem dziś jesteś sam nie wiem
porcją tlenu czy śladem na szklance 
kroplą deszczu czy wiatru powiewem 
kiedy ciepło zostawiasz na klamce 
 
objawieniem gdy kęs każdej nocy 
przepoczwarzam w spijanie nektaru 
czy ciemnością w krysztale niemocy 
czerń rozrywa granice bezmiaru 
 
supłem znaczę forpocztę zachcianek 
z ust wylewa się słodycz w pół słowach 
radość wiąże uczucia splątane 
a tęsknota rozrywa od nowa 
 
chciałbym widzieć jak lekko i z gracją 
fruwasz w tańcu na skrzydłach uśmiechu 
są miłości co nigdy nie gasną 
one żyją gdy chcą bez oddechu