Poetry

pozwól mi sobą się nacieszyć
o świcie kiedy jeszcze słońce
na naszą stronę się nie spieszy
noc już amarant z różem wiąże

cienie wychodzą z drzew zielenią
i przeciągają się o wschodzie 
w kropelkach rosy sny pięknieją 
nimi się cieszyć mogę co dzień

chowam je zawsze w  bujnej trawie
w białym obłoku mgły porannej
sny razem z tobą cieszą nawet 
gdy lewą nogą z łóżka wstaję

pozwól mi sobą się nacieszyć 
sen o jesieni razem wyśnić
już teraz zdaje się piękniejszy 
a łączy w jedną nasze myśli