Poezja

Tadeusz Różewicz słucha
Marleny Dietrich

ma przymknięte oczy
półotwarte usta bezwiednie
zaciska dłonie na poręczach
fotela

jego matka na fotografii
jest piękna młoda
dużo młodsza niż on już
wie o Januszu uśmiecha się
błękitny anioł

śpiewa

Sag mir wo die Blumen sind?
wo sind sie geblieben