Poezja

umalowana szminką
z rybich łusek dziewczyna
włóczy się śladami pijanych turystów
po startych na piasek gwiazdach

my friend, my friend woła
mam coś dla ciebie

muszelkę mokrą nie od morza
możesz na niej zagrać
melodię którą tylko ja usłyszę

tak oto kończy się lato
kutry wracają do portu

sieci schną na brzegu
znów mam słone usta