Poezja

violetta, 12 stycznia 2025

Gorąca

w mróz przytulny dom
z rustykalnym napojem
błękitnym niebem i słońcem
zima końcem i początkiem
czekolada z różą pasują
jak ciepły uścisk

do rondelka dodaję kakao
płatki róż syrop klonowy
wanilię owsiane mleko sól
doprowadzam do wrzenia
pokochasz tak samo ja

liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły

sam53, 12 stycznia 2025

Zimą też cię kocham

widziałem cię wczoraj w każdej kropli deszczu
w pomarszczonej wiatrem przydrożnej kałuży
w pierwszym płatku śniegu - w nieskończonym wierszu
którym śnieżną zamieć jedno słowo budzi

gdzieś na horyzoncie wśród wieczornych cieni
wirujących płatów anielskiego pierza
gdzie każde dobranoc w kocham można zmienić
chociaż kończyć wiersza jeszcze nie zamierzam

w zimowej scenerii pragnę ciebie co dzień
kiedy białym walcem rozpoczniemy taniec
w śnieżnobiałej sukni pośród zasp w ogrodzie
zanim wiersz napiszę zanim słońce wstanie

zanim mgła opadnie tęczą na pościeli
i śniegu zabraknie w puchowych poduszkach
wierszem będę kochał jak każdej niedzieli
wiem bo już od wczoraj masz gorące usta

liczba komentarzy: 7 | punkty: 5 | szczegóły

AS, 11 stycznia 2025

pola morficzne

kiedy milionami oglądamy telewizję
jesteśmy jak ławica ryb
nabieramy wody w usta
bo przypadek często udaje przeznaczenie
i nie wiemy
które niebo otworzą ptaki swoim kluczem

prawda musi być objawiona

w niepoliczalnej rzeszy obrazów
jest tylko jedna
Mona Lisa

https://www.youtube.com/watch?v=X0sE10zUYyY

liczba komentarzy: 6 | punkty: 8 | szczegóły

sam53, 11 stycznia 2025

wiersz tęsknoty

wyjeżdżam na jakiś czas

zostawiam
ciepło na dłoniach
dotyk w pamięci smak ust

telepatyczny błękit
w oczach

będę wiatrem wodą
musnę włosy tańcem

boso

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 11 stycznia 2025

nic więcej

moje życie to
bańka mydlana
i grzyby na ścianach
to ptaki za oknem
walczą w karmniku z tobą o śniadanie
świeże pieczywo plama po kawie

pochłania ogień wszystko
co przeminęło w Kalifornii
z czasem patrzymy
przed nieznanym nieciekawym filmem
nieważne zbyt krótkie jest życie
za ciasne skarpety

patrzymy sobie w oczy
patrzymy czujemy otaczający
świat roślin i zwierząt

pozdrawiam cię serdecznie
każdej księżycowej nocy
za dnia biegniemy w dal
coś nas pcha naprzód
w nieznane fakty

wyroki jasne zostańmy razem
nie mam czasu na zmiany
wykałaczki wydłubują
kawałki kurczaka
ostatni posiłek
życie przemija szybko za szybko

piramidy w Gizie jeziora w Giżycku
morze Martwe słona woda zabija
człowiek niszczony przez samego siebie
zanurzone sprawy związane ręce
dziękuję nie chcę mieć więcej

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 11 stycznia 2025

Asfodelowe łąki

Znowu o duchach.
Duchy to myśli.
Nie oddychają, nie jedzą, a więc nie żyją.
Bogowie wcielają się, to mieszkańcy głębi,
a więc to nie duchy, to zwierzęta głębinowe.
Dusze to ich mieszkanie,
i oddychania i jedzenia i pocałunków
i śmiechu w ciemności
i przodków.
Bogi i przodkowie unoszą się w duszy
wokół kolumny.
Ludzie to kule śnieżne, ich powozy,
nośniki przez rzekę czasu.
Duchy to mniej życia.
To dzieci czasów swoich, do miejsc przywiązani,
do wspomnień,
mają nieaktualne mapy, po których wędrują,
na asfodelowych łąkach zanikają,
ćmy wokół czegoś jak księżyc wirujące.
Orion jeszcze poluje, jeszcze kocha, jeszcze rani,
nie może przestać.
Pamięta pierwotne puszcze.
Ale to nie jego soma, która teraz przegląda internet.
To lustrzane odbicie człowieka sprzed tysięcy lat.
Duchy to myśli, czy tylko nasze myśli?
Jak długo trwa życie przeciętnego ducha?

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 10 stycznia 2025

trud powrotu

nie mam niczego przy sobie
prócz wspomnień
szerokiej drogi przed sobą
w dłoni kij podpieram nim
własny żywot

bez imienia bez ciepłego kąta
wciąż szukam noclegu
nie spotkałem
wracam myślami do domu
wracam nad stawy
gdzie z kolegami pływamy

czas zatarł wszystkie ślady
zostałem sam zaproszony
do wędrówki przez życie
sens w tym że trzeba żyć

mimo wszystko podaję dłoń
każdemu kto jest autorem
własnej drogi

zatrzasnęły się za mną drzwi
idę w stronę słońca
nad tym wszystkim zapanować
bez szansy na lepsze czasy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 10 stycznia 2025

o miłości

jeśli miałaby dłonie
dotykałaby twoich skroni
jeśli ma nogi
biegnij z nią nad zieleń łąk

motyle też kochają w sposób motylkowy

teraz przy herbacie patrzysz mi w oczy
cichy szept muzyki
ze zdartej płyty
przenika sufit i ściany

świeca rysuje obrazy na szkle
może to miłość może lek na życie

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 10 stycznia 2025

Dreszczowiec na dobranoc

Bójka w parku Regana mogła mieć finał krwawy.
Z tego panna w nią wplątana
nie zdawała sobie sprawy.
Kto się wygadał? Oskarżano się wzajemnie.
Ich plan upadał - przygotowany potajemnie.
.
Dziewczyna przed egzaminami poszukiwała dobrej rady.
kogoś, kto był dobrze znany,
znał preferencje i układy.
Podsunięto jej namiary. Prez przypadek tak się zdarza.
Dziewczyna znajomej pary pordsunęła jej żeglrza.
Nie mógł się zobowiązywać, bo wypływał wkrótce w morze,
ale jeśli czas pozwoli to podpowie i pomoże.
.
Czasem od słowa do słowa przez przypadek tak się splecie,
że w jedno to samo miejce wybierają sie na świecie.
Jacht miał płynąć do Hiszpanii. Może z Malty odebrany?
Łatwiej mogło być w kompanii. Rozważano wspólne plany.
Wymagały one zgody, a dziiewczyna wścibska była.
Może w domu się pytała, chłopakowi się chwaliła?
Kłótnia o to ostra była i wzbudziła niepokoje.
Babci o tym nadmieniła. Każdy jednak wiedział swoje.
.
Nie wiadomo o o chodzi? -To pewnie o gruby szmal.
Młodym dobrze się powodzi, lecz fortunę tracić żal.
Matka mogłs więcej wiedzieć i zamiary odradzała.
Pewnie swoje interesy przed córeczką ukrywała,
ale dzieci są domyśle skąd się wzięła suma suta?
Co rodzinę łączy ściśle, bo chyba nie prezent w butach?
.
Detektyw wszystkim wyjawił: "Przez te buty rzecz się stała",
Lecz dowodów ni zostawił. Rzecz musiałaby być mała -
Karta SIM skryta w obcasie? Gdyby w tańcu się złamała -
powiązania wykryć da się! Matka się zdenerwowała,
a córecka ponoć była nie z takich numerów znana -
ze znajomym policjantem przyjacielsko dogadana.
..
Gdzie jest teraz? W Krzywym Domku! Zajmę się tym! Dość już tego!
Ten układ nie zna wyjątków! Wszędzie stróża ma swojego.
Przepadło dziewczę przy plażach, nie wiedząc, że zginąć może,
a znanego jej żeglarza oddało rybakom morze.
Nikt nic nie wie. Poszlak nie ma. Pozostaje fantastyka.
W mediach to czołowy temat. Wierszyk łańcuszek domyka.
.
Po nim może Pan Jackowski jaśniej widząo co się śni,
poukłada puzli klocki w naszym - polskim RififI
LIczne grono co wie strzeże. Teraz nawet strach się bać,
Nie warto w to wszystko wierzyć! Fikcji na poważnie brać.
.
Źle jest czynić żart z tragedii -
jak rozumiem ja i Rząd,
lecz to u nas chleb powszedni...
Stąd ten dziwny wierszyk bredni
na dobranoc... właśnie stąd!
.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły