Poezja

Yaro, 3 listopada 2022

luz

nie istnieje swobodne spadanie
zawsze na dole znajdzie się kamień
na który upadniesz na którym się potkniesz
wyluzowany. bądź czujny inaczej stracisz wiele

umrzesz nim zdążysz się pozbierać
nie ma złotego środka prócz boskiego istnienia
Absolut najbliżej nas musisz to wiedzieć
aniołowie pomiędzy nami krążą

świat się nie zmienia ludzie są zagadką
która ma kilka wyjaśnień oni się zmienią
tak czy tak sytuacji brak na luz na spokój
rozpędzeni jak wiatr którego nie okiełznasz

luz na ustach luz w modzie a nas ciągle brak
idziemy drogą zwycięstwa na luzie przesypie mnie piach
zapadam się w sobie szukam czegoś dobrego
wiem że to coś we mnie mieszka

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 3 listopada 2022

gdzie jesteście

ze zdjęcia tych ludzi
już nie ma

nie szukajcie nie znajdziecie
zmienione twarze
w głazy w korę drzewa
zabrał czas wspomnienia

tych ludzi już nie ma

zabrał czas portrety
zabrał czas zmartwienia
na nagrobkach uśmiechnięci

tych ludzi już nie ma

wyjechali odeszli przechodzą obok
zostałem w głowie z innym obrazem
z duchem młodego człowieka

tych ludzi już nie ma

nie zastawiam pajęczych sieci
biorę ile trzeba
nie chcę więcej nic prócz nieba

tych ludzi już nie ma

ostudzę myśli zmienię marzenia
miałem plany nikogo nie zmieniać
miałem uśmiech na ustach zniknął

tych ludzi już nie ma

zaniedbany nie chciałem być kimś kim nie jestem
zachodzi słońce zachodzą dziewczęta
każdy ma problemy nie każda noc pozwala ukoić

jesteśmy sami nikogo nie ma
przytul się do mnie i nie zabieraj mi siebie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 3 listopada 2022

Ogary poszły w las

Przypomnieć stracony czas
warto na granicy
o którym nie pamiętają Unii politycy.
Po swojemu ich chowała
strefa poradziecka.
Komunizm Ostkom wpajała
niemalże od dziecka
i Stasi penetrowała
Chwiejne FDJ-oty.
Ameryka nie zważała -
teraz ma kłopoty.

Na nic sankcje, kombinacje
i zdziwione miny
tworzą własną demokrację
Rosja - Niemcy - Chiny.
KONTYNENT szeregi zwiera.
Tracą OCEANY!
Jeszcze Polska się opiera
i my problem mamy.
Honor zdrożał,
a Trójmorza potrzebują czasu.
Strzeże nas Opieka Boża -
gąszcz suwalskich lasów.

* * *
"Gdybyś ty niedźwiediu w mateczniku siedział
nigdy by, nikt z wojska o tobie nie wiedział..."
To nie Linia Maginota i jeszcze nie Norad.
W las ogarów poszła sfora... Powstaje zapora!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

stani, 3 listopada 2022

alert

między miłością a nienawiścią
nie ma nawet zielonej granicy

na peronie pustka
nienaruszona dal

słyszysz pociąg

będziemy żyć

jak najdalej od siebie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

drachma, 2 listopada 2022

Trup

gdy już całkowicie wybrzmię
i będę zimnym trupem
którego umieszczą w dole
wtedy buractwo sobie o mnie
przypomni

że byłem
i w chwili śmierci nabrałem dla nich
szczególnej wartości

ta decyzyjność wyboru
te szepty pseudopoetów artystów
za dychę i innych kurw
nie związanych z tematem

jednym chórem wybrzmią
aby mnie obligatoryjnie pominąć
w zbiorze wartych uwagi lektur
i bardzo dobrze

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

gabriel 123, 2 listopada 2022

Doły

snami
w przestworzach
w których jeszcze nie byłem

o latającym człowieku
proroczym
niech spełni się

ubogość
pirytem świeci
świat słabo widzi mnie
choćbym miał
duszę złotą
mając
daremne żale

i wiele innych snów
na osłodę mą
śniąc troszeczkę
dłużej
powstrzymać skrajność tą

acz jakże spod ciemnej
gwiazdy
ci czart wszystko klaruje
dziesięć zdrowasiek
na nic
życie niestety dołuje

x x x
chciwy człowieku
nie tędy
również nie proszę
byś rozdał

tylko
zamiarem pomniejsz
dając szansę innym

chciwość
grzechem głównym
to ci powiadam
szczerze
wypluj złe serce
a czart duszy
nie zabierze

x x x

Bies
nie stąpnie
świętej ziemi

ki prawo
żadnych praw
pasterz
owieczki liczy
zbaw świat
od złego
zbaw

a i mnie
uproszenie
otwórz oczy zamydlone
puki kolejny świt
jeszcze nie stracone

wybudź
które przysłuży
nie mylność
ni opętanie
będąc
ku niebu podróży
mój najsłodszy
Panie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Deadbat, 1 listopada 2022

Na kamiennych schodach

Wstąpiłem na schody
Nie
Po prostu wszedłem
Starożytna świątynia czeka
Nieporuszona
Nie nie ma tu miejsca czas przeszły
Na dole trwało święto
Barwne chorągwie ubrań
Złote wisiory i posągi
Niczym niedbale zawieszone pranie
Mieszały się z sobą na wietrze
mieszały ze śpiewem i śmiechem
Wstąpiłem do wnętrza i odnalazłem swojego przewodnika
Ptaki na dachu pomiędzy wysokimi wieżami
Przylatywały co rano
na spotkanie z chłopcem
Lecz ja dzisiaj miałem przewodnika
Wyciągnął rękę wskazując cel
Dziwne ciemne kamienie kusiły chłodem cienia
Tak bardzo nie na miejscu
Odwróciłem się ku schodom
Odszedłem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Colett, 1 listopada 2022

ona i słoneczniki

nie w każdą prawdę trzeba wierzyć
"ileż dyskusji o niej potem"
im bliżej nowszej bywasz śmielszy
w polu stokrotek

choć każda bajka ma swój morał
ale nie w każdej żaba księciem
im więcej magii znika zmora
rzucam zaklęcie

dzieją się rzeczy niesłychane
uśmiechem dziecka noc otwieram
na szklanej górze stoi zamek
dziś bez portiera

cienie na ścinach tak swobodnie
szukają siebie bez wątpienia
gdy blasku lampy ćmy wciąż głodne
w motyle zmieniasz

jeden się tylko broni obraz
smutek się przysiadł i nie znika
gdy mówisz "słońce trzymasz w dłoniach"
o słonecznikach

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Colett, 1 listopada 2022

może to jest

Może to jest na zawsze
w chwili śmiechu tej samej,
płynie jak za latawcem
sznurki wiecznie splątane.

Może ma być jak bajka
(ta koniecznie z morałem)
a w niej dzieci po znakach
wędrujące w nieznane.

Może przyśnić się rankiem,
nurzać w piasku spod powiek.
w muszli kruchość jak z pianki
tam odnajdziesz podpowiedź.

Może jest już na zawsze
albo jeszcze nie przyszło.
W oczach blask na huśtawce
jak codzienna niezwykłość.

20.02.2022

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Colett, 1 listopada 2022

rozmowa niedokończona

idziemy na spacer pod rękę jak wtedy
i mówisz spojrzeniem to samo co wówczas
na nic analizy i teraz i kiedyś
bo życie zechciało planować - do jutra

zaglądasz w marzenia choć cień coraz dłuższy
zapada milczenie - nie służy mu światło
i myśl kiedyś młoda dziś woli marudzić
a dzień coraz krótszy i wcześniej czas zasnąć

więc sedno rozważam - wszak diabeł w szczegółach
i ponoć nie warto co złe na atomy
nie człowiek wybiera gdzie dotrzeć ma kula
gdy słowem dotykasz - to ponoć nie boli

wybieram obrazy nim bliższe się staną
te które powstały nim kroki ucichły
bo jutro dzień wstanie więc kajet czas zamknąć
więc chodźmy na spacer niech w końcu się ziści

22.12.2021

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły