Poezja

Yaro, 30 lipca 2024

zawołaj

zagubionym na rozdrożach wskaż drogę
sandały rozwiązane rzemyki popękane

w ustach sucho napój baranki moje
włóż mi ziarno mądrości w głowę
niech zakwitnie

śpiew ptaków wiosną
gdy idziemy w pole
pora zasiewu
pora żniwowania
zapuść sierp i siecz
ziarno do spichlerza
plewy dla zwierząt

wyjdź po mnie gdy świt wita jutrzenkę
pobiegnę za tobą zieloną łąką przywitać się
wyczekuj nas tato bo ty jesteś ojcem

w myślach znużeni w chorobach zagubieni
cierpimy bez twojego głosu bez radości

co unosi nas pośród ziemi
na niebie ptaki

radość rozbrzmiewa boś niedaleko
przyjdź w pokoju zawołaj nas
jak ojciec z matką swoje dzieci woła

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 29 lipca 2024

Splątanie kwantowe

Kwantowe splątanie uczuć
tak samo zmienia nasz spin.
Nie kończy się na poczuciu,
że Ona też pragnie być z Nim.
.
Wystarczy jedno spojrzenie
i myśl jest szybsza od światła.
Pojawia się razem z pragnieniem,
elementarna - niełatwa.
.
Rozciąga nam czasprzestrzeń
teorią strun bardzo czułych.
Żywiołem jest jak powietrze.
Odsuwa wszelkie skrupuly.
.
I poprzez ciemną materię,
energią masy wszechświata
poprzez losu fanaberie
potrfi samotmych splatać.
.
Odradza się podświadomie
w rozumie moim i w duszy.
Szukam i wciąż myślę o Niej.
wierxąc, źe wiersz Ją poruszy....
.
Nowej względności obrazem
zmian grawitacji dokona,
żebyśmy mogli już razem
wędrować po nieboskłonach.
.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 29 lipca 2024

potem

inżynierowie
płyną przez morze
porzucając czarny ląd

budować nową Europę

takie rzeczy nowe projekty
będzie nasz leczył
czarny człowiek

zdobędzie szacunek
życie wygodne za nasze pieniądze

piękna apokalipsa
usypia świat
płaczą pociechy
wspaniałe widoki

placz troski
o przyjaciół

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 29 lipca 2024

My Indianie

wspaniałe miejsce na ziemi
posłuchaj szeptu kolegów
których pokrył biały piach
pochłonęła czarna ziemia
fajnym był nasz mały świat

używki wpędziły w ciemny las
inni wyszli niektórych porwał
dziki szał muzyka programy
wystarczy wyregulować reklamy
jesteś sprzedany kupując
ten wiżajn czas trącił w środku
targało flakami miłość rozkwitnie
bądźmy pierwszymi Indianami

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

tetu, 28 lipca 2024

walizki pełne słów

jeszcze z tobą zatańczę
jeszcze się rozmówię

przyszło mi zbierać słowa
po tobie upycham dzieci w torbach
podróż wybudzi je z letargu
Róża karmiona mlekiem —
przetrwa

świat ma wielkie oczy
nie poskąpi szczurzej duszy
z otwartymi ustami — biegnie

wchodzę w to Buenos
z bagażem w twoim języku
idę nie idę —

wyciągam dzieci
podobne do matki

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Misiek, 28 lipca 2024

Zasznurowane usta

"Świat bez nieba, narodów, religii i to jest wizja tego pokoju,
który wszystkich ma ogarnąć. To jest wizja komunizmu, niestety"

Mowa nienawiści zawistnych zachwyca
choć piszą: to tylko przecież jest mowa
ale kogo jeszcze oburzają prawdy słowa
nie kryje gniewu dziś nawet sama lewica

Bez cienia winy jedynie za głos sumienia
sportowa Polska oniemiała z wrażenia
za brak obłudy fałszu oraz hipokryzji
zawieszony … redaktor Przemysław B.

Słowa prawdy są po raz kolejny te złe
nie takiej chcemy publicznej telewizji
która cenzurę wyznaczyła jako cel
bo nie na taką naród czekał zmianę

Znowu prawda ma usta zasznurowane
małymi krokami wraca odkurzony PRL

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

violetta, 27 lipca 2024

Pływam

deszczem cię poczuć na moich ramionach
i oczach
bawmy się bo drzewa trzymają połyskujące
kropelki
I będę złotą mgłą na krystalicznym czystym
tobie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 27 lipca 2024

Życie

Ten świat jest popaprany,
niezrozumiany,
wszyscy się kochają i
wszyscy nienawidzą
jednak razem żyją.

Znajdują plame na bluzce,
nie widzą krwi na chuście,
omotani techiką
gardzą kulturą i sztuką

ekrany mózgi powypalały,
media im w tym pomagały,
gdzie to zycie gdy dzieci
podwórko cieszy.

Modlę się do wszystkiego
Chcę powrotu świata normalnego.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kasia P., 27 lipca 2024

nie pisz do mnie więcej

Nie pisz do mnie
więcej.
Już nie chcę.
Nawet jeśli
to nieprawda.
Nie mogę dłużej
dźwigać niepokoju,
fantazjować
o tym, co powiem
albo co zrobię
albo co mogłabym.
Nawet jeśli
spokój jest nudny
a ja
wolałabym szaleć
i nie widzieć
nowych zmarszczek,
siwych włosów,
dwójki dzieci i męża.
To nie pisz już
do mnie więcej.
Jakoś przeżyję.

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Misiek, 26 lipca 2024

Wiersz dla Ani

dla Ciebie...

Niech ten dzień trwa dla Ciebie nie krótko
i nie długo tylko tak dokładnie w sam raz
gdyż wiem czym dla człowieka jest czas
i czym dla Ciebie był i jest teraz Aniutko

Kiedy dziś myślisz o jakimkolwiek spotkaniu
niech Twoje serce dobrych ludzi spotyka
dobra gwiazda na niebie niech nie znika
wtenczas spotkasz wyśnione marzenia Aniu

I choć raz niech wszystko będzie niczym bajeczką
niekoniecznie tylko taką czytaną dziecku na noc
niech dobry anioł zawsze szepcze tobie dobranoc
a rano wita za to, że masz serce w sercu Aneczko

A mnie niech już nic do niedobrego nie skusi
bądź szczęśliwa choć trochę radosna i zdrowa
niech już od dzisiaj to mnie boli o wszystko głowa
ta sama co pisze teraz laurkę dla Ciebie dla Anusi

Niech ten dzień będzie radosną porą poranną
i zawsze co dobre niech się rodzi Tobie o świcie
jak piękny lipcowy dzień niech będzie twoje życie
bo pięknym jesteś człowiekiem tak mądrym Anno

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły