Poezja

Afrodyta, 6 stycznia 2022

Przymknięta

Moje dojrzewanie ma niewiele z winnicy,
która wchłania aromaty i rozgrzane
południowym światłem powietrze.

Przymknięta w obłąkańczym półśnie
zwalniam tempo, odwlekając siebie,
nadpobudliwe głosy uderzają znienacka.

Podrywam się i szybuję między
znakami zapytania, porzucone
w pośpiechu osiadają na mieliźnie.
Grzęznę, chyłkiem upływająca krew

przecina czas i bezceremonialnie
zwiększa dystans nie do przebycia
dla uwięzionych nóg.

Gorliwie zbieram roztrwonione resztki
zanim stracę także dłonie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

gabriel 123, 6 stycznia 2022

Wyjść na prostą

betonowy las
trawniki
psie wydaliny
wychodząc z psem
pan torebki
nie wziął

zraża mnie
widok pustostanów
koczujący
bezdomni
tania nalewka
dykta

nisko upadnięci
dom i matkę mieli
podły żywot
nie rozpieszczał

ulica aż krzyczy
oni są nikim
przechodzień,
wzrok odwraca

winni
nie winni
różne losy
przeznaczenie
nie sądzę

człowiek
sobie przeznaczeniem
mając kontrole
na dobre wyjdzie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

gabriel 123, 6 stycznia 2022

Martwe serce

jaskółka
wiosny
pierwsza nie czyni
śniegiem poprószyło
do kwietnia
daleko

tak
czy siak
lato we mnie
świeci słońce
zapraszam

krzesło wolne
stół
usiądź
porozmawiaj

samotność
na własne życzenie
serce martwe
chociaż
bije

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

gabriel 123, 6 stycznia 2022

Nigdy dość

myśląc o Bogu
człowieczeństwo
pobudzone

wiara
nie czyni podłym
wybaczasz
kamienia
nie użyjesz
serce zawsze
gotowe

jest napisane
nastaw policzek
więc pytam
słabość

człowiek człowiekowi
katem bratem
im bliżej
bardziej rani

kiedy miłość
wydeptałem aleje
idąc z nią
w nocy lampy świeciły
by w dzień mieć oczy
podkrążone

nigdy dość

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 6 stycznia 2022

zakonserwowany

prowadzą mnie jak bydło
wprost do konserwy
stalowe naczynie szczelne
pomiędzy dniem a dnem

widzę wyrwane wnętrze
stalowy nóż błyszczy
wytną podroby jeszcze
wyrwą ciepłe serce

mięso zmielą lub uwędzą
będzie fajnie
w święta cię zjem

zatapiam wzrok w telewizji bezsensie
zamykam oczy widzę się w tamte dni
świat i wiatr porwał mnie tam gdzie
nie chce trwać już od wielu lat

w konserwie galaretka palce lizać
smak wciąż ten sam smak niewinnej krwi

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 6 stycznia 2022

K†M†B 2022

Wielka, niezachwiana wiara
prowadziła Baltazara.
Przekonała też Melchiora,
że z gwiazdą wyruszać pora.
Nakłoniła i Kaspera
żeby w drogę się wybierał.
Znali wsześniej Trzej Magowie
przepowiednię i zapowiedź.
.
Czekali znaku na niebie,
gotowi ruszyć w potrzebie
by rozpoznać Boże Dziecię
i rozgłosić w całym świecie
oczekiwaną Nowinę.
Poszli - znaleźli Dziecinę.
Jako Bogu cześć Jej dali.
Kto w cud wierzył - Boga chwalił.
.
Syn Człowiekiem jest i Bogiem!
Stąd K†M†B nad mym progiem.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 1 | szczegóły

tetu, 6 stycznia 2022

Jeszcze mnie nie budź

Piotrze,
świt nie jest naszym sprzymierzeńcem —
rozdziela, co sen złączył. Nie budź mnie,
jeśli istnieje wieczna miłość, chcę spać.

Bo czymże są dni bez silnego ramienia,
słowa na powitanie? Modlitwa drąży skałę,
martwą, bo język coraz ostrzejszy. Upadam,

by pozostać wierną naszemu credo,
by z kamieni bez życia zbudować dom —
zmartwychwstanie. Światło wykute

w delikatnych kościach, spłynie łaską;
lecz jeszcze mnie nie budź, muszę zaczerpnąć
miłosierdzia, wtedy otworzę oczy,

gotowa pójść dalej.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

Bogumiła Jęcek, 6 stycznia 2022

Zakazana piosenka

Wiatr obnaża światło; tylko fragment nieba mówi,
że kolor niebieski istnieje, przez to przebija się
halogenowe słońce. Zakazana prawda jest kamieniem,
w jego wnętrzu mam szukać rzeki.

Co myśleć o tych, którzy teraz tutaj idą.
Dehumanizacja w poprzek drogi i drogowskaz kłamstw.
Zamykam się na media i szepczę, żeby nikt nie słyszał:
Jeżeli zobaczysz źródło, oczyszczaj jego początek.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 6 stycznia 2022

Śpiewająco

Dadzą wszystkim! (lub potrącą).
Ład się zaczął Ś P I E W A J Ą C O !
Leży w polskim interesie to,
że ludziom śpiewać chce się.
.
Pojaśniały wielkie sceny!
Bezpieczeństwo nie ma ceny!
Ma publika i widzowie.
Skutki - dośpiewają sobie.
.
Nagradzana jest piosenka
nawet, gdy solista kwęka
wokół robi się zielono,
a kraj śpiewa unisono.
.
Śpiewamy na swojską nutę,
a co błędne lub zepsute
albo pominięte z braku -
doniesiemy dziś w Orszaku!
.
Szkołom, służbom i szpitalom
i każdemu - komu mało!
Zgrzytom, emerytom, dziatwie,
aby żyło nam się łatwiej!
.
Ze wzrostem kar nawałowych,
Korony włóżmy na głowy
papierowe lecz złocone
cenom słonym na osłonę.
.
Dadzą wszystkim! (lub potrącą).
Ład się zaczął Ś P I E W A J Ą C O !
Choć domowy budżet schudł,
wciąż nadzieją żyje lud.
Zawiedzionym żal utuli
na Koncercie dla Trzech Króli.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 5 stycznia 2022

to nie problem

uciekam w dal przed problemami
lecz one są głęboko w głowie

mam dość wykrzyczę w końcu coś
może uspokoję się pomoże ktoś

problemom mówię stop ale są
rodzą się nowe w innej oprawie
nie mogę wciąż gonić uciekać

dopada mnie sen
w dniu narodzin świata

lampa słabe światło lubię półmrok
gdy zamykam oczy zamykam drzwi
za nimi pozostają sprawy jakby mniej ważne

oddalam się dobrze mi lekko
w środku wibruje promień

dobrze że wiatr przywiał mi ciebie
tęskniłem jak za wiosną za ostoją spokoju

schowam się w gaju w majowej ozdobie
wiśnie pachną białym kwiatem kuszą ku sobie

liczba komentarzy: 8 | punkty: 2 | szczegóły