Poezja

Nevly, 14 sierpnia 2020

przez sen

nie gaś światła
jeszcze nie zasypiam
niezależny od barw
biję twoim sercem
bez względu na to
kiedy zgaśnie noc

jestem tym
któremu wystarczy
patrzeć jak śpisz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 13 sierpnia 2020

Powszedni zjadacze
czasu i przestrzeni krążą pomiędzy upadłymi
poetami. Trwa wielki pożar w mikroskali.

Lecz bywa też wprost przeciwnie, zgodnie
z uświęconą tradycją, deszcz.
Usypiająco chlupocze w rozbebeszonych
trzewiach łóżek.

Nazywają to miłością, jedyne uniesienie
na jakie stać jeszcze ściśnięte gardło,
gdy wmyka się z niego słowo.

Koniecznie po zachodzie słońca, szeptem,
najcichszym, aby się nie wbił w wciąż
nienasycone ściany.

Powszedni zjadacze
kręcą się wraz z ziemią, na osłodę ciągle
powstają nowe fabryczki wierszy.
Niezapisywanych, najpiękniejszych.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 13 sierpnia 2020

Latarnik

nazywam się Skawiński

na obczyźnie płynie życie normalnie
w sercu z obrazem dawnych czasów
tęsknota wyciska wspomnienia
obolały po wielu wojnach
nie ma siły by się odnaleźć

schroniłem się w latarni nad brzegiem morza

szum fal śpiew mew w oddali żal
co wraca z ojczyzny kocham ją

ostatniej nocy zapomniałem o bożym świecie
nie zapaliłem latarni ogień nadziei nie zapłoną
statek poszedł na dno ja razem z nim

włóczęgę czas rozpocząć
jestem stary umrę jak pies pod płotem
z obrazem dziecinnych lat
Polsko kocham cię za to
za pieśni co w uszach nie pozwala usnąć

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 12 sierpnia 2020

Jeszcze żywie...

Jeszcze żywie - potłuczona
przez Rusina i OMON-a.
Czerwona, po bokach biała
odkąd ZBiR-om się oddała.
.
A dokoła konopielki
zadziwionym oczom wielkim
nie dają okrucha wiary
widząc przemocy koszmary.
.
Smutny wierszyk bez konkretu,
bo i nie ma internetu,
a jedynie satelity
obserwują, kto jest bity?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

normalny1989, 12 sierpnia 2020

Dziurawy klapek

Po ścieżce niemającej
końca idzie pielgrzym,
nie zabija, by być pierwszym
lecz do głów stuka,
opowiadając historie,
ażeby czuli się lepsi
w lustrze kryje się nauka.

Można się zdziwić, czemu
on się nie męczy,
więzi w sercu eter,
który strzeże x pieczęci,
jak zamknięty
przed wybuchem wulkan,
zakryty jedynie najwrażliwszą
częścią paluszka,
delikatnie to serce pieści,
zostawiając ślad jego ścieżki
i słony pot, który
z uśmiechem wypluwa.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Misiek, 11 sierpnia 2020

Słowa są jak gwiazdy...

Nie wierzę
tym którzy powtarzają
że słowa to tylko słowa

często nawet jedno wyrazi wiele
w wielkim sercu kwiaty się mają
i cały rok barwami świat oznaczą
moja muzo moje serce mój aniele

jak uboga jest mowa
aby wyrazić co czuję kiedy słucham
kiedy czytam strofy poskładane
litery w wersach jak w tańcu skaczą

jak zamienić niepokój w eden
nie tracąc przy tym nadziei ducha
czytam twój wiersz nocą i nad ranem

kiedy słońce przebija się po burzy
jeszcze w chmurach się zanurzy
ściskając w ręku bilet powrotny
do stacji Szczęście
podniosę ku niebu wzrok

a kiedy księżyc
srebrnym światłem rozproszy mrok
niczym latarnik samotny
pełnią albo nowiem
serdecznie go pozdrowię

bo my dwoje z dwóch miast
tylko on
wśród milionów gwiazd
niepowtarzalny
zawsze jeden

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

jesienna70, 10 sierpnia 2020

tańcząc wśród drzew 3

kiedy słonecznik
otwiera oko na wschód
tańczę nad stawem
wśród płaczących wierzb

powietrze migocze
mieszaniną barw
wody ziemi i liści
pachnie tatarakiem

trzymam w dłoniach
jak diamenty zwyłe sprawy
i nie lękam się smaku
słodko gorzkiej mgły

czekam na spacer
wśród chmur
pod rękę z dniem
w przemokniętym rosą swetrze

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Deadbat, 10 sierpnia 2020

To co jest - ?!

Nie ma takiego miejsca które nie można opuścić
Nie ma takiej prawdy której nie możesz porzucić
Nie ma takiej drogi którą nie możesz nie pójść
Nie ma takiej ciszy której nie można zakłócić

Nie ma takiego piękna którego nie można zohydzić
Nie ma takiej wartości której nie można podeptać
Nie ma takiej słodyczy której nie można goryczy pełną uczynić
Nie ma takiego światła którego nie można przed oczami zakryć

Nie ma takiej muzyki której nie można wyciszyć
Nie ma takiego smaku którego nie można odebrać
Nie ma takiego celu który nie można porzucić
Nie ma takiej świętości której nie można zbezcześcić

Nie ma takiego życia którego nie można pozbawić
Nie ma takiego sensu którego nie można bezsensownym zrobić
Nie ma takiej odwagi której nie można lękiem i strachem napełnić
Nie ma takiej łagodności której nie można przemocą zniszczyć

...
Nie ma takiej pustki której nie można wypełnić
Nie ma takiej ciemności której nie można rozświetlić
Nie ma takiej ciszy której nie można piękną muzyką nasycić
Nie ma takiej brzydoty której nie można rozświetlić pięknem tak jawnym choć przecież ukrytym

liczba komentarzy: 5 | punkty: 4 | szczegóły

Deadbat, 10 sierpnia 2020

Klątwa czasu

Czas uderza w tętnice
niczym skryty zabójca
Ulica tętni ruchem
Pulsujące światła lamp
kolor migocze
pulsuje rytmicznie

Dnie wieczory poranki
przemijają bez skargi

Spójrz
Wokół odwiecznym cyklem
toczy się życie

Cień zastępuje światło
Światła zastępują cienie
Pulsujący dźwięk
napełnia i wzrasta
Wypełnia po brzegi aż przepełni
Niewidoczne naczynie

Narasta falami pieszczącymi bezgłośnie
cichy brzeg

Narasta poza czasem

Szaleńcze wzrasta tempo

Szaleńczy bieg

Nagła cisza wnosi ciepło
Nagły bezruch tworzy

jedność

Wieczną i trwać tak można przez chwilę

Znikam bezpiecznie
poza lękiem i gniewem
wolny od wszelkich uniesień

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

violetta, 9 sierpnia 2020

Poranek w ogrodzie

przedpołudniowym słońcem mi do twarzy
w koszulce i spódnicy halce jak kwiaty cykorii
z czułością wyprzytulam każdy koniuszek koronki
spojrzeniem w oczy dodajesz szczyptę kocham

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły