Poezja

Marek Gajowniczek, 6 marca 2022

Zamiast dobranocki

Wierszyk będzie bardzo krótki
dziś, na koniec dnia.
Patrząc na te krasnoludki
popłyneła łza...
.
Iluż u nas tych malutkich
płacze zanim zaśnie...
Serce ściskają ich smutki...
bo to Polska właśnie.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 6 marca 2022

Dla globalnej polityki
Tu dylemat się zaczyna:
Czy Putin obawiać ma się Ameryki?
Czy Ameryka bać Putina?
.
Z szaleńcami nie zaczynaj!
Wciąż z myślami toczą bitwę -
Może lepiej się powstrzymać,
Niż małpie podawać brzytwę?
.
Z drugiej strony mądrość rzecze
I rozumie myśl dokładnie:
To, co dzisiaj się odwlecze,
Jutro ci na głowę spadnie!
.
Co nam Rebe na to radzisz?
Pytano starego żyda.
Popróbować nie zawadzi...
Gdy w użyciu jest hybryda!!!
.
Wciąż się może napatoczyć.
Kres położyć brudnym gierkom.
Bazyliszkowi przed oczy
Postawić nagle lusterko!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Afrodyta, 6 marca 2022

Z „Laury i Filona" Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej

Idylliczna scena wyjęta z pożółkłych kartek,
opatrzona wyrozumiałością i autorskim
przypisem o lekko ironicznym zabarwieniu,
otworzyła zupełnie nową przestrzeń.

Laura i Filon, jak na tamten czas, okazali się
zbyt papierowi, a upersonifikowany jawor
za mało naturalny, aby zaistnieć naprawdę;

dzisiaj mieliby większe szanse na ocalenie.
Perfekcyjnie wycieniowana kobieta
bez zarysowań, ze łzami głęboko w oczach,
wyprasowany mężczyzna we fraku ciasno
dopiętym pod szyją i wirtualne schadzki
o nieskończonych możliwościach,
stały się mniej sztuczne od wysychających
pod sinym drzewem kochanków.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

ApisTaur, 5 marca 2022

Pogłosy

cisza jak brzytwa w małpiej dłoni
tnie na oślep rzeczywistość
jak nigdy czekam
na niedokręcony przez ciebie kran
bym mógł kropla po kropli
zliczać niedoczekania

nawet nie wiesz jak pragnę
twoich nocnych seansów z książką
szelest przewracanych stron
niczym trzepot ćmich skrzydeł
spalał się w moich snach

wciąż pielęgnuję stygnące po tobie ślady
ale nie mam odwagi
by zajrzeć do szafy
chcę wierzyć
że wciąż tu jeszcze jesteś

liczba komentarzy: 13 | punkty: 10 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 5 marca 2022

Pod Czerwonym Krzyżem

Ewakuacja z obleganego miasta
znów tak wyglada, jak sierp i gwiazda.
Sowieckie znaki od krwi czerwone
kpią sobie z tego, co ustalone!
.
Kpią z Czerwonego na bieli Krzyża.
Ludziom i światu ostrzał ubliża,
tworząc warunki wyjścia koszmarne
przez korytarze humanitarne.
.
Krasnoarmiejec jakiś polecił
wysadzać tory, gdzie wiozą dzieci,
plując na rozejm i prawa kartę.
Na ustalenia niewiele warte!
.
To jest rosyjski "smaczek zwycięstwa".
Rabunek, gwałty, mord i przekleństwa.
Nie ma znaczenia, gdzie pocisk spadnie...
A świat zdziwiony patrzy bezradnie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 5 marca 2022

Moja narracja w poniedziałek 28 II 2022 roku

"(...) po prostu jest niesamowicie, (...) wszystko jest popierdolone i tak jeszcze długo będzie."
Eduard Wieniaminowicz Limonow (właść. Sawienko)

dokładnie
czterdzieści lat
temu moją narracją był żałosny
wrzód na dupie zresztą sam byłem wtedy żałosnym wrzodem na dupie społeczeństwa okresu
wojny polsko – jaruzelskiej moją narracją

była też Krystyna G. pielęgniarka z chirurgii olsztyńskiego
Szpitala Kolejowego która kiedyś na nocnym dyżurze wezwała mnie do dyżurki pod pozorem
wymiany żarówki w lampce na biurku okazało się jednak że żarówka nie wymaga
wymiany a ona przekręciła zamek oraz zsunęła rajstopy i majtki za kolana po czym klękła
na kozetce i kazała mi lizać swoje

piździsko nie pamiętam o czym wtedy myślałem o czym roiłem pod deklem przypominam jedynie
że kiedy już darła mordę na cały regulator wsadziłem jej palec do cipy i wyczułem gorącą
wilgoć w nagrodę za tę przysługę zaparzyła mi kawę Extra - Selekt i uraczyła kostką
szajsu czekoladopodobnego ale poruchać nie dała ani wtedy ani później kiedy łaziłem
za nią smętny i szary z udawaną depresją aż wreszcie zbluzgała mnie przez telefon i nie mówiliśmy
sobie cześć na ulicy tylko odwracaliśmy głowy a ona zgodnie ze swoją narracją coraz bardziej
brzydła by kiedyś upodobnić się

do gęsi krótko mówiąc mam jeszcze książkę
"Zagadnienia i kierunki filozofii" Kazimierza Ajdukiewicza jaką wtedy w Szpitalu Kolejowym
katowałem na różne sposoby lecz teraz do niej nie zaglądam i rzadko czytam wiersze
Andrzeja Bursy i Rafała Mikołaja Wojaczka a które to w tym czasie oprócz najaranej
Krystyny podniecały mnie potężnie no i jeszcze zostały spłodzone przeze mnie teksty pisane
w duchu grafomańsko – paranoicznym na korytarzu Oddziału Chirurgii nocą przy nieopróżnionej popielniczce w której szybko dokonywał żywota mój kartkowy przydział papierosów marki

Popularne dziś moją narracją jest oglądanie obrazów za szybą autobusu linii 107 a także innych autobusów i tramwajów i fantazjowanie na temat twarzy zatopionych w głębokiej smole
smartfonów gdziekolwiek i kiedykolwiek również przypominają mi się antyutopijne
filmy "1984" "Equilibrium" "Farenheit 451" "Fatherland" "Gattaka" czy "The Man in the High Castle" więcej
grzechów nie pamiętam a maximis ad minima 1) bo nie jestem ani świadomy ani dobrowolny chociaż nieraz wydaje mi się że bywam taki sraki i owaki in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti 2) w istocie należącej do mnie relikwii o której to mógłby więcej
powiedzieć Jean - Paul Charles Aymard Léon Eugène Sartre ale on już nie żyje i modlitwa do niego
przestaje mieć nawet ograniczony do zgniłego minimum sens nie wiem

czy za to mam solennie
dziękować czy goryczkowato
płakać bo to są zupełnie różne
narracje
_______________________________________________
Olsztyn, autobus nr 107 , poniedziałek, 28 II a.D. MMXXII – Olsztyn - Zatorze; sobota, ‎5 ‎III a. D. ‎MMXXII, ‏‎13:51:05
_______________________________________________
1) A maximis ad minima (łac.) - po polsku: Od największych do najmniejszych.
2) In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti (łac.) - po polsku: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 5 marca 2022

otwórz okno

Zwyczajny ranek z zapachem wiosny
sen zagubiony na ścieżkach świtu
nadzieje które nocą urosły
weź mnie
pocałuj
ach choćby przytul

zawiążmy supeł z drgających cieni
kiedy seledyn w otwartych oknach
niech nasza miłość się zazieleni
zanim pościelą będzie nam łąka

nim odnajdziemy siebie w objęciach
a pieśń skowronka zabrzmi w obłokach
przytul pocałuj - wiesz ile piękna
przynosisz wiosną
kochasz mnie
kocham

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 marca 2022

Iwany Groźne

Mamo! Mamusiu! Ja chcę żyć!
Płakało małe dziecko,
Kraj palił car, pragnąc odbić
Swą strefę poradziecką.
Ludzie jednak wolność poznali.
Wreszcie była bez niego.
Bronili kraju. Nie witali
Żołnierza rosyjskiego.
.
Dziecko, co wojny nie widziało,
Szybko się nauczyło.
W ramiona matki się chowało.
Płakało i prosiło:
Mamo! Mamusiu! Ja chcę żyć!
Ja nie chcę już umierać!
Po co ten Putin chciał tu przyjść?
Niech się już stąd zabiera!
.
Ogląda pewnie car video,
lecz nic go już nie wzrusza.
Potrzebny jest mu w walce przełom.
Rosyjska płonie dusza.
Jest w zakamarkach gdzieś tej duszy
Zwycięstwa rys komuszy
I barbarzyńskich kultur dziura,
Z tradycja carów - parweniuszy.
...
Dziecko? ... wrogich faszystów córa!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 marca 2022

Strefa

Walczy NATO mikrofonem - podniesionym głosem,
ale nikt się nie przejmuje słów rzuconych losem.
.
Czy trafiają tam, gdzie trzeba? Czy ranią boleśnie?
By mogły wojnę pogrzebać... było zacząć wcześniej!
.
Teraz jest już po herbacie. Ratuj się kto może!
Jeżeli uciec zdołacie - NATO dopomoże!
.
Chociaż proszą o myśliwce - własnych nie wyślecie.
Nie ma mowy o przykrywce! ... Wiecie... rozumiecie...

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 marca 2022

Walutowa wojna

Walutowa wojna strzela miliardami.
Ukraińcy na niej wciąż się bronią sami.
Hrywna nie ma w walce wielkiego rażenia.
Dolar rykoszetem ogłusza sumienia.
.
Wojna walutowa pustoszy portfele.
Może wojnę zmienić. W inne trafia cele
Walcząc o świat, o nas, ale także za nas...
Nie dosięga celów skrytych za juana.
.
Walutowa wojna jest niesymetryczna.
Nie jest tak brutalna, jak ta - kinetyczna,
Ale daje światu dodatkowy atut!
Obezwładnia wrogie karty bankomatów!
.
Dzisiaj Bank Światowy zdalnym jest żołnierzem.
Nikt tej brudnej wojny owoców nie zbierze!
Czym agresor, strateg, mocarz oraz gracz
Będą po niej płacić za rozpacz i płacz?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły