Poezja

Marek Gajowniczek, 21 stycznia 2022

Na krawędzi

O mikron mniejszy od poprzednika...
Wysnuwa wniosek statystyka,
że pewnie łagodniej przenika
do organizmu gospodarza,
który często nie zauważa,
kiedy i gdzie szkodnika łyka
i kiedy wirus się namnaża.
.
Pojawia wówczas się dylemat:
Czy taki mutant jest, czy nie ma?
Kto gościa liczył i jak zmierzył?
Po co władza panikę szerzy?
.
Interes mają politycy.
Z niewielkiej - o mikron różnicy
bałagan stworzyli w transferach
i nikt już nie wie, co wybiera.
A ruch falowy rezonuje!
Ktoś skrycie w szczycie kontroluje,
kto się sprzeciwia, protestuje?
Naszą odporność rząd testuje,

Bywa decyzją jednej sędzi...
i tak żyjemy na krawędzi
kolejny, zwariowany rok,
czekając na kwantowy skok
cywilizacji i planety.
Mnożąc wyłącznie epitety.
Zmieniając sens oraz znaczenia
wielkiego planu wyludnienia!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Robert Hiena, 21 stycznia 2022

Iteracja ciszy.

Zatęchły szum - mdły zapach pustki
Przewleczony pod kilem,
plecy zdarte o własne myśli
wzburzone brakiem kierunku.

Zmęczenie materiału - trzeszczy
jak drewno w czarnej kopalni

w naturalnym procesie samozniszczenia.
Natura nie lubi pustki.

...

Zmęczenie materiału - pęka
jak struna, skatowana szarpaniem

Jeszcze tylko trochę.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 21 stycznia 2022

Adagio

Nie widzę już niczego…

… jakaś mgła zasnuwa kontury przedmiotów…

Bezwład,

noc…

… nic…

Mrok potęguje się z każdą chwilą
i jakiś pęd nieustanny…

Dokąd?

Do wieczności…

… rozlewa się przede mną ―
milczący bezkres czasu
― i kres wszelkiego cierpienia…

Spójrz, mamo, na moją skostniałą twarz z oczami ślepca, które już nigdy nie odzyskają
blasku…

Gdzieś tam, w nieskończoności,
gdzie nic już nie ma żadnego znaczenia…

… gdzieś tam,

łączę się
we śnie ―
z twoim
― wieczystym snem…

(Włodzimierz Zastawniak, 2022-01-21)

***

https://www.youtube.com/watch?v=GajDw1NSFuw

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 20 stycznia 2022

na słowo

wyrwałbym cię z wiersza jak najmilszą chwilę z życiorysu
jesteś w niej na wyciągnięcie ręki
w bukieciku różowych stokrotek

widzę ciebie w kropkach biedronki
na wzorzystych skrzydłach motyla
i nie jest to sen wyjęty z bajki o Calineczce
ani opowieść z krainy czarów

raczej historia zapisana uśmiechem
między podwieczorkiem a kolacją
kiedy schodząc na ziemię
odnalazłem przy tobie dwa słowa

powiedz je szeptem
wykrzycz
spal

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 19 stycznia 2022

majowy

zszedł z drogi
a wyglądał na rozgarniętego
w okularach z głosem rozszeptanego
maturzysty
zatrzymałam go między udami
nic nie powiedział o pierwszym razie
byłam jego kobietą

został gratis

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 19 stycznia 2022

Pod (Pe)gazem

Świat szalony, zwariowany,
Cały zawirusowany,
Zmierza do konfliktów zbrojnych.
Nie zamierza być spokojny.
.
Upadek. Za krachem - krach.
Groźby w mediach sieją strach.
Społeczeństwo mają za nic.
Mnożą migracje bez granic.
.
Pogłębia się rozwarstwienie.
Władcy nie myślą o cenie,
Uważając, że są nad...
I do nich należy świat.
.
Chcą odchudzić i spiłować.
Budzić i pacyfikować
Po swojemu - pod przymusem,
Kontrolując Pegasusem
Najmniejsze próby oporu -
Wszystkich!!! ( z wyjątkiem dozoru)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 19 stycznia 2022

z przypadku czyli siłami natury

w milczeniu grzęzną nasze myśli
po nitkach ciszy brną w zadumę
tak jakby odtąd nawet zmysły
nie potrafiły marzeń unieść

błądząc po wnękach wyobraźni
gdzie sinusoidą światło wraca
a sen świadomie pamięć drażni
jakby chciał przeszłość z niej wyszarpać

w galimatiasie tego świata
gdzie złote myśli giną w tłumie
gdzie nikt nie sprząta nie zamiata
niezwykłość ginie - piękno później

gotowe w moment się zestarzeć
w sztuce w poezji o to chodzi
żebyś się nie bał prostych marzeń
cesarskim cięciem wiersz urodzić

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Anna Maria Magdalena, 18 stycznia 2022

***

Czasem czuję, że ja to nie ja
od dawna myśli i uczucia to jakaś farsa
i chyba nic nie jest w stanie
poukładać zdarzeń tak by miały jakiś sens
czasem myślę co by było gdyby...
a może lepiej milczeć i myśleć ciszej też
to nie takie oczywiste,że ja to nadal ja
paradoksalnie uśmiecham się gdy oczy pełne łez
została tylko garstka liter i jak w sudoku brak im sensu
wbrew wszystkiemu co kiedyś miało
szukam w czarnej dziurze bez początku i końca
trwam nadal w zawieszeniu
i trochę tu
i trochę tam
rozdarta jak czerstwa bułka z wydartym środkiem.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Afrodyta, 18 stycznia 2022

Przelot

Nasilone milczenie zaciska gardło,
dławi od środka, pozbawia głosu.
Wciśnięty w fotel zerka w małe okno,
samolot przyspiesza, odrywa myśli

zlewające się z rozpiętymi fregatami.
Jedne i drugie żyją głównie w locie,
odpoczywają na krawędzi, z której
przestrzeń wydaje się nienaruszalna,
pozbawiona najmniejszego ryzyka.

Odpina pas, rzeczywistość w prostokąty
i kwadraty różnej wielkości rozmywa się
lub znika pod chmurami.

Poranek odtwarza jej zapłakaną twarz,
brakujące słowa zastępuje urywany
szloch, a potem cisza.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 18 stycznia 2022

Muskać Tuska?

Kto się aż tak boi Tuska,
że go nieudolnie muska
bez przerwy czarnym piarem
za przebrzmiałe błędy stare
przed latami popełniane -
dawne i powszechnie znane?
Robią tylko mu reklamę
rzucając grochem o ścianę!
O wszelkim sprzeciwie w niszach -
nie ma nic? Jest martwa cisza.
TV zna "czarną robotę",
nie myśląc, co będzie potem.
Coś, co nie trafia do ludzi,
zwykłą niechęć wśród nich budzi.
Tworzy moralnego kaca
i manipulacją wraca -
wątpliwością przy wyborze:
"Jest już źle, a ma być gorzej?"

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły