Poezja

smokjerzy, 13 stycznia 2020

odkurzam lustro

któregoś dnia zniknę
z lustra
i tyle tam po mnie

zostanie dziura w ścianie
szczęśliwa
że wreszcie nic
między nią a nią nie stoi

a przecież
nic

się nie zmieni
może tylko
kurzu i ciszy przybędzie

liczba komentarzy: 20 | punkty: 6 | szczegóły

violetta, 12 stycznia 2020

Bukiet II

ustami dotykam
kłamiesz mnie na sobie
nie ma temu końca
gdzie trafi promień
gładko dłonią
pożera drobne płatki

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

jesienna70, 11 stycznia 2020

uliczka

kurza stopka
byłaby w sam raz
króciutka wąziutka
cisza kocie łby
niespieszny czas

latem wietrzyk od rzeki
zimą barki i kra
rozmarzona senna uliczka
czekolada poeta
i ja

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Marcin Olszewski, 11 stycznia 2020

Prawdopodobnie rządzisz całym królestwem
Majestat rzuca na kolana lud i sąsiadów
Ty na portretach, ustach bardów
Bóg dostawcą Twego rozumu

Ja operatorem

W sztuce elekcji nie ma przypadków
Ja Cię wybrałem, ja decyduję
Anioł Stróż każdej Twej myśli, pragnień
Wierzysz, w to, w co chcesz wierzyć

Boisz się, że ktoś się dowie?
O czym wiem, a za co lud by Cię wygnał?
Nie zrobisz nic wbrew Wytycznym
Z łaski Bożej wybrany, autorytet ludu

A myślami tylko przy swej egzystencji?

Miejsce dla ofiar pozostaw w Świątyni
Od pokoleń tak było jest i będzie
Masz potrzebę, idziesz do Wyroczni
Otrzymujesz wiarę w los swego istnienia

I składasz ofiarę. Siebie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 11 stycznia 2020

ostatni lot

spokojny rejs w pełni gwiazd
ta noc zabrała wasz sen
jak ptak się wzniósł
strzał ogrom i huk

ogień trawił ciała
krew we mgle malowała cień
nie było czasu na deszcz łez

dusze płynęły w dal
myśl że to nigdy nie wydarzy się
myliłem się stało się
jak po nocy wstaje dzień

słowa obiegły świat
lęk szloch trzask drzwi
opadły kurtyny zatrzymany czas
cofnę wskazówki może coś odda czas
ukryty w snach

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 11 stycznia 2020

zawrócić czas na jakiś czas

dotykałaś moich ramion
pod wierzby płaczące
skrywając nieśmiały wzrok

usta kleiły się do ust

smakowała kolacja
ciało do ciała
ciasto i masa słów
obklejały mój mózg

wspominam noce pełne rozmyślań
włóczące się dni pomiędzy nimi
roześmiane twarze których teraz nie poznaję

długie włosy zapach twoich warkoczy
oczy głębokie spojrzenia
oszczędność w słowach

wiatr porwał na strzępy
nić co łączyła
w mojej głowie miłość zawsze żywa
oddycha pachnie zielenią
mieni się jedwabistą purpurą

sztandarem na wietrze

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 11 stycznia 2020

Superprodukcja

Trudno badać i dowodzić
O co tu właściwie chodzi?
Problem dawno był gorący,
a pocisk - manewrujący!
Ktoś przestrzegał i planował.
W końcu kogoś wmanewrował.
Świat to nazwał incydentem,
a cele są osiągnięte!

Tworzą różne scenariusze,
a stratedzy - nie geniusze,
chociaż się za takich mają,
a twórcy naprowadzają
i potrafią wyjść z kłopotu
przy wyborze samolotu
i przewidzieć ludzki błąd.
A skąd pomysł wyszedł? Skąd?

Ktoś utraci... ktoś zapłaci,
a ktoś zyska - nic nie straci
i po wielu dziwnych próbach,
co zamierzał mu się uda
i po obrachunku strat
powie że ocalił świat
w bardzo trudnej sytuacji -
pomysłem d e e s k a l a c j i !

... i przystanie ziemski padół
na projekt Nowego Ładu.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 10 stycznia 2020

Cztery dni po wojnie

Cztery dni po wojnie
wszyscy śpią spokojnie,
bo współcześni nam Spartanie
Persów powstrzymać są w stanie.
.
Świat przymrużył perskie oko,
gdy nie wzniósł się za wysoko
lot sąsiadów Dreamlinera
i spokojnie szczątki zbiera.
.
A po wojnie, jak po wojnie -
jednych traktują dostojnie,
a innym nie chcą dać głosu.
Wytłumaczą. Znajdą sposób.
.
W tajnych misjach sieją MAK
i jastrzębiom dają znak,
że należy schować szpony
i w rodzinne wrócić strony.
.
A tym, którym trudno wrócić
pomogą Argonauci
z kraju wciąż pomijanego
o wszystko oskarżanego.
.
Z dróg i Mostów i podróży
od Krakowa do Faludży
oraz z przeprowadzek słynnych
z Sybiru do Palestyny.
.
Za co miast odbierać cześć,
słyszą wciąż : Całuj nas... gdzieś?
Wybaczają bogobojnie.
Toć to cztery dni po wojnie!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 10 stycznia 2020

droga

podążałem
za tobą tą samą drogą

na skrzyżowaniu rozdzieleni
każdy poszedł w swoją stronę

gorzkim smakiem pożegnania

zapamiętany ułamek sekundy

ogień co płoną zgasł
szybciej płynął czas

runął dom
w piach w szary gruz

życie toczy dalej kamień tamtych dni
nieprzespanych nocy nie zliczę

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 10 stycznia 2020

zabić generała

gdy wokół tyle dobrobytu
lecz głód zbijania do przodu cię pcha

gdy ktoś bywa niewygodnym
udajemy że boimy się go
z kabury wyciągasz broń
kierujesz prosto w skroń

umarłeś bo tak jest łatwiej
można kraść w chaosie
przy stole wszyscy najedzeni

śmiech zabawa żarty
kto rozdaje karty ten wygrywa
przy stole trzy pijane panny

blondyn ślini się do arabskiej kobiety
nie liczy się człowiek są priorytety
na niebie rakiety błysk dym i flesze

poszło w eter propagandy bzdurny weter

są blisko a ciebie nie ma
do mnie słońce śmieje się
lecz niebo dziwnie smutne

odeszłaś znając drogę
gubimy się na pierwszym zakręcie
zło zbliża się na lądzie i morzu zaraz na niebie

z porządku ładu i składu
rodzi się dym ogień i zapach krwi
na rękach dziecko umiera już śpisz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły