Poezja

Marek Gajowniczek, 28 września 2024

Noc po ciężkim dniu

Nim zło spłynie do Bałtyku
wielu zbitych z pantałyku
odwróciło się plecami.
Z pierwszych stron zeszli zalani,
gdy w tytuły pierwszych stron
spadło osiemdziesiąt ton.
.
Schron nie jest kryjówką żadną!
Kogo chcą dopaść - dopadną.
Tak Izrael posiał strach,
a zalani aż po dach
muszą uznać - szczęscie mieli,
gdy w topieli nie zginęli.
Zginęły za to nadzieje,
że obawy wiatr rozwieje,
a już nadchodząca zima
przed szaleństwem świat powstrzyma.
,
Słychać wielkie w Teheranie
o rewanż głośne wołanie,
ale biegli w polityce
do wyborów w Ameryce
nie wróżą eskalowania.
Skłaniają się do czekania
i powrotu napięć fali
nie będą się, jak my bali.
Kto dziś się ogladać woli
może zostać słupem soli.
.
Wszystko dziś jest hybrydowe.
Trochę stare - trochę nowe.
i nasz rozum na tej Ziemi
może się w sztuczny zamienić.
Nad rozsądkiem górę brać.
Nic wiecznie nie może trwać,
gdy porządek ma być nowy.
Spadają kolejne głowy.
To czego dotąd nie było -
co nikomu się nie śniło,
wkracza nam w życie z butami
i zostajemy z tym sami -
podobnie, jak ja z wierszami.
w chłodną już jesienną noc.

Szczęść nam Boże!
D o b r a n o c !

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 28 września 2024

jest w nas siła co o swoje się upomni

naznaczeni krwią
strzałem w tył głowy
z obu stron zdrada
patrząc wciąż daleko widać
świat zdrajców bez honoru

umierał polski kwiat
w skórach zgraja
banda zakłamania
beczki z krwią
pełne adrenaliny

sojusznicy daleko stąd
piją herbatę, idą na lunch
nie walczą, odpoczywają
nie dotyczy ich dramat

gorzej być nie może
teraz są daleko z uśmiechem
witają jutrzenkę ze wschodu

niedźwiedź biegnie
w poprzek Bugu
moczy pazury

zraniona każda części ciała
upada moralność człowieka

ukłony przed nieznanym
chwyć mocno karabin
na rubieży mierzysz
odliczasz czas trwania
przeliczasz sekundy
na pociski i granaty

zgroza dzień dobry
spotyka się z wrogiem
w bratobójczej walce

dzień tak długi
jak długie są mroczne sny
trawą suchą obcieram pot
zmieszany z piachem i potem

nie potrzebuję nic
oprócz spokoju,
widziałem taki film,
człowiek serce skradł
uciekł lecz nie znalazł
spokojnego miejsca
świat się zmienia
świat się skurczył

liczba komentarzy: 3 | punkty: 1 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 27 września 2024

Dwa kroki

Dwa kroki do szczęścia w trójkroku
Wygląda na to że trudniejszy drugi krok

rzeczywistość natura kultura
On przemawia od podstaw
Nie od dymu z komina

Podmioty i rzeczy dążą do szczęścia
Aż ono się zjawia od wewnątrz z zewnątrz
Uwierzyłeś w nie to jakby osiągnąłeś

krok pierwszy
brak, wiara, nasycenie
nawet wiele nie trzeba zmieniać
mądrość mówi że jesteśmy szczęśliwi od początku
sen zaćma zło odbiera ci ten stan

Projekcje cię niszczą zanim życie zdąży
unieszczęśliwić
Życie nie unieszczęśliwia tego co wierzy w szczęście
Pamięta i oczekuje
Gatunki go szukając cofały się z lądów do mórz
i z powrotem
wychodziły z lasów na sawanny i z powrotem
Bo szczęście spokój ziemia obiecana sobie sama
gdzieś jest -

w ostateczności pozostaje krok drugi
w nadzieję kresu
w genów kwantowej atomowej zaświatowej zupie
- więc posłużymy do czegoś -
i, lub odrodzeń -
kontynuacji, powtórek lub staz

Szczęście to spokój, sprawność, aktywność, wrażliwość,
jasne widzenie, unikanie krzywdy i krzywdzenia,
czyli współczucie
Odwaga życzliwość zachwyt

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 27 września 2024

Na huśtawce nastroju

Spiralę przemocy
widzieli Prorocy.
Spisali w Widzeniach Świętych.
Niektórzy tekst zjedli,
a my wciąż bezwiedni
mamy syndrom pominiętych.
.
Ci, którzy wojują
prawdę cenzurują.
Od nich się nic nie dowiemy
o ofiarach, skali....
Czy świat już się wali?
Cieszymy się, żyjemy.
.
Dla władców prognozy
dotyczące grozy
nie są alarmujące,
a my chcemy wierzyć.
że uda się przeżyć
nie budząc demony śpiące.
.
A już na tym świecie
wielu bzdury plecie
i prawdę ubiera w pozory,
że wojnę i pokój
wciąż mają na oku,
a spokój przyniosą wybory!
.
Na to bym nie liczył.
Nas to nie dotyczy.
Paskudne własne mamy waśnie.
U nas - nie za wodą
o zgodę spór wiodą
i taka Polska jest właśnie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 26 września 2024

Odra

Modra Odra - trzech państw rzeka,
co bardziej dzieli niż łączy.
Zawsze wpływami swymi przecieka
i na wylewach nie kończy.
.
Mknie przez granicę, pieni się, wzbiera,
rwie brzegi oraz dobytek.
Lepsza jest odra niźli cholera.
choć bywa spornym korytem.
.
Dla decydentów knąbrnych sąsiadów
i naszych - pożal się Boże!
Po kazdej fali wielkich opadów
nie lepiej z nimi lecz gorzej.
.
Nie radzą sobie w czasie przyboju,
a ludność na pomoc czeka..
Jesli masz Odrę - nie masz spokju,
czy to choroba, czy rzeka.
.
Pomimo wszystko, my ją lubimy,
choć często łzy strat wyciska,
gdy po kolana w wodzie brodzimy
w starych - piastowskich siedliskach.
.
Nurt w nich się wartko wznosi - opada.
kotłuje w medialnym szumie.
Polska w partyjnych, zmiennych układach
długo narzekać nie umie!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 26 września 2024

od zawsze

zawsze jestem sobą
wokół czasów mrok
niszczy spokojny sen

za ścianą sąsiad mści
wydaje na żonę osąd
dławi się nienawiścią

zawsze chodnikiem pod rękę

upadam bez nadziei
na lepsze życie ciepły dzień
pogoda dopisała latem

szczęśliwa żona
powiedziała
masz czerwoną twarz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 26 września 2024

mój dom

kto ciągnie za sznurki
gdy wokół same Gomułki
kto wydaje rozkaz dowódcy
by biec nigdy nie powrócić

prawda ukryta objawia
się w nas samych z wiarą
puste słowa głową o mur
na szyję sznur nazywamy
samobójstwem koniecznym

kolejna lekcja patriotyzm
to narodowiec faszysta
gdzie rozum gdzie logika
gdy nie możesz kochać
własnej ziemi wielbić polskości

przecież to Polska
matka co karmi dziecko swoje
ukołysze szumem lasu do snu
po polach po łąkach
gonić za wiatrem
biec bez końca za szczęściem
gonić marzenia przepędzić zło

w nas samych siła i honor
ojczyzna zdobyta krwią i blizną
ręce daleko od spokojnego domu
komu nie zależy może wyjechać

kto nie walczy ten tchórzem
smród ciągnie się z daleka
zmyć wodą z rzeki ostatnie
znamiona grzechu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 26 września 2024

zmartwiony

skrobanie po drzwiach
ciszę rozprasza ciężar księżyca
na skroniach zimny pot
po policzku leniwie płynie łza
róże na stole
zasuszony w nich czas

pomiędzy nami strach
wpisany w nasze DNA
potwierdziły to badania
na zwierzętach

jestem starym zgredem
bojaźliwie patrząc w lustro
wybaczam wszystko
co wiemy o sobie
nic nie powiem tak wyparte słowa
kłamstwem obleczone dłonie
kochać nikt nie zabroni

wybrałaś inną drogę
znaliśmy się jak dwa łyse konie
znaliśmy siebie choć byłaś wiatrem
tajemnicą pojawiałaś się znikąd
płonę jak latarnia gasiłaś ogień
daleko od siebie tak będzie dobrze

nie nadejdziesz tej jesieni
może i lepiej wystarczy bólu
cierpi dusza wieczna wędrówka
żegnaj miła żegnaj przyjacielu

autentycznie kocham Cię
bez szans czas na strach
co dalej by samemu trwać
idę drogą w innym kolorze
szukam miejsca mój Boże

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 26 września 2024

Geny (moja wiara filozoficzna) - chatka pustelnika

Geny są w organizmach.
Organizmy są zmienne, nietrwałe, wielofunkcyjne i skomplikowane oraz aktywne.
Pamiętają swoje zdarzenia życiowe.
Posiadają geny, wzorce budowy i zachowań, oraz harmonię przedustawną,
pamięć genetyczną.
Są otwarte na świat.
Są przemieszczającą się równowagą pomiędzy trwałością a rozproszeniem.

Geny to kostki pamięci, zalążki umysłu, drogi żywa pamięć
w nas i w otoczeniu, w trupach, w ziemi,
odpowiedź w nas i w otoczeniu,
przeskok iskry, stany umysłu,
drzewo życia.

Geny wzbudzają proces budowy organizmu po zapłodnieniu.
Powstają po milionach lat ewolucji.
Protoorganizmy to wiązki genów, czy posiadacze genów?
W dojrzałych osobnikach rozwijają się w stany umysłu.
W przyrodę się zanurzamy jak w rozmowę bez słów dzięki nim,
mamy swoje postawy naturalne, genetyczne, głębokie.

Geny i pamięć i jakąś świadomość ma każde zwierze.
Wzięliśmy się z jednej komórki.
Nie możemy być sobie całkiem obcy.
Nawet materia martwa ma pamięć, pamiętamy chmury, wiatry, skamienienie.
Wielcy duchem ludzie wiedzą co jest trujące, a co nie, znają świat przez fluidy
od rzeczy żywych i ich genów.

Wzór w genach ludzkich na duży mózg,
a w nim potencja na stany umysłu: wieś, rodzinę, filozofie, wiarę - naturalne i nie -
nasze zdolności ujmowania świata przez cząstkę świata.
Geny to jakby szkielet kwantowy życia.
Roślina i zwierzę opiekuje się zarodkiem zanim wypuści ziarno, dziecko.
Zarodek bierze geny od rodziców.

Rośnięcie, dojrzewanie, życie, a świadomość niech się z życia nie wyrywa
w historię i maszynę.
Niech szuka źródła, nawet transcendentnego, w naturze.
I tak się wyrywa w bezpieczne technologie i ulepszenia i organizacje,
ale ja wolę chatkę pustelnika,
seks rodzinę życie na wsi, życie naturalne.
Precz historia, precz miasto, precz telewizjo, precz wojno.
Witaj rodzino, witaj chatko, witaj walko.

Ludzie po urodzeniu nie pamietają jak się zachować w głuszy.
Odeszli od instynktów na rzecz opieki rodzicielskiej,
ale opieka rodzicielska to też instynkt, ale i coś do nauczenia.
Wdaje się w to świadomość.
Dzieci są bezbronne, nie tylko ludzkie, ale te najbardziej.
Przez duży mózg, który musi się zapisać, rozkręcić.
Małe mózgi mają w sobie proste umiejętności instynktowne.
Bądź pozdrowiona Matko.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 24 września 2024

Szczęściarz?

Szczęściarz Antoni?
Brak śladu po nim.
Też byłem takim szczęściarzem.
Teraz wypada mi łzę uronić
i nosić żal przed ołtarze.
.
Głęboki smutek
na jedną nutę
brzęczy uporczywie w duszy.
Na nic są wspólnie plany uknute.
Wspomnienie o nich nie wzruszy.
,
Na nic zamiary, chęci naprawy,
czekanie az wszystko minie.
gdy jeszcze sobie nie zdajesz sprawy
jak ciężko zyć jest w ruinie.
.
Gdy nieporadność wpływa bezwiednie
na opieszłość pomocy.
Gdy dookoła większe tragedie.
a twoja jak dzień do nocy.
.
Lecz jeśli wszystkie razem cię gniotą
i ciążą już ponad siły -
oprzyj się w mediach złym losu splotom.
Nie słuchaj wieści niemiłych.
.
Zwłaszcza o władzy partyjnych sporach,
winie, dywersji, destrukcji.
O decydentach w dobrych humorach,
wojnach i rewolucji.
.
Ważny jest tylko spokój i zdrowie,
a po rozpaczy - wytchnienie.
O tym to była krótka opowieść
poety na pocieszenie.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły