Poezja

Belamonte/Senograsta, 3 listopada 2025

Żeby była jasność

cień to zatrzymanie Słońca -
ciała-dusze,
a duchy to ich prześwietlenie,
a zjawy -
to odbite w materii
pętle znerwicowanych ja,
bo żywioły Ziemi mogą przenieść resztki,
z głów których już nie ma, do głów, które jeszcze są,
a więc ciała-dusze to lampy,
a duchy to samoświadome płomienie tych lamp -
czucio-myślo-wrażenia

ciała pamiętają historię ogromną i duch rozświetla ją
wąskim snopem ja, lub ogromnym My

W Twoje ręce Ojcze oddaję ducha mego
W Twoje ręce Matko oddaję duszę moją

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

absynt, 3 listopada 2025

Nic, to za mało

Bywa, że
jąkam się bez przyczyny, gubię wątek,
bywa, że
śmieję się z siebie, na przekór sobie,
niepoważnie, byle jak,
zamykam słowa.

Nauczono mnie słuchać,
milczeć, gdy mówią inni, stać w cieniu.
Bolesność moich chwil,
sypialniane wyrzucanie marzeń,
seks na godziny i wstyd,
nie wiem.

Zamówiłem miłość, nie przyszła,
zamówiłem pomarańcze, mam je na stole,
były z przeceny, okazja, ale
są smaczne.

Były też inne, cienie bez imion i twarzy,
zimne, gorące, nieobecne i obce.
Miały katar, przeziębione płuca,
zamglone oczy,
jakby świat właśnie kucał.

A jednak wciąż chcesz bym wrócił,
zaparzył herbatę, posłodził i podał.
Maleńka ćma, świeca i ogień,
zamazywanie jutra trwa w najlepsze,
zamówienia
bywają soczyste.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 3 listopada 2025

bierz co chcesz

przecież wiesz co po sobie zostawię
kilka wierszy kalendarz i różę
sen a we śnie marzenia o sławie
co do róży niech kwitnie najdłużej

wraz z dzień dobry - skreślonym w zeszycie
tam gdzie kartka sekretem zagięta
słowa z serca dyktowane życiem
weź je wszystkie i trzymaj w objęciach

weź też miłość niech innych nie kusi
chociaż po co ci miłość w żałobie
może raczej weź serce smak duszy
chcesz wziąć cień mój - a po cóż cień tobie *

* ostatni wers cytat z A. Achmatowej

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

tetu, 2 listopada 2025

siódme: czcij swoje zwycięstwa i klęski swoje

pies pogrzebany. ogień według świętego
Hefajstosa. zupa — skór wielu. rosół. popieprzony

image. odporność na oparzenia. pogorzelisko namaszczeń;
w pełni spopielony świt.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

ajw, 2 listopada 2025

pamięć która nie śpi

jak pierwszy podmuch
przed wschodem
który wie
że zaraz wszystko
zacznie oddychać -

rezonuję
morficznie

utkana ze wspomnień
mam w sobie pamięć przodków
ich cień
i ciszę
w której dźwięk już wybrzmiał

a ja
wciąż stroję się
do jej melodii

___

liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

sam53, 2 listopada 2025

Dzień dobry

dwa słowa które chciałoby się przytulić
czasem jeszcze zaśpiewać
dwa słowa które budzą uśmiech na twarzy
bez żalu o zmarszczki w kącikach ust
ani o powietrze które ślizga się po języku w te i we wte

dwa słowa które jak miłość rozrzucamy wkoło
w szepcie nie szepcie na pogodę i niepogodę
w płatkach śniegu i kroplach dżdżu
które chciałoby się czasem zaśpiewać
jak piosenkę

zanim pocałujesz w usta

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 2 listopada 2025

spacer

chodźmy na spacer
podarujmy sobie jedną jakże przyjemną chwilę
tylko we dwoje
darujmy sobie czas odnaleziony w przeznaczeniu

gotowi na odlot
gotowi na wszystko
odfruńmy
odfruńmy razem ponad las
ponad rzeczywistość

chodźmy na spacer zaraz
dziś jeszcze

gdyby tak można było
zasnąć w twoim sercu
i już się nie budzić

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 1 listopada 2025

1. listopada

wróciłem z cmentarza
zaparzyłem herbatę
ale nie pomogło
przed oczami błyskało tysiące światełek
tysiące płomieni burzyło przede mną przestrzeń
nawet gdy zmieniałem miejsce pobytu
światełka przyklejone do obrazu w oczach
frunęły za mną jak stado natrętnych much

wróciłem z cmentarza
zaparzyłem herbatę
jeszcze czuję się zmęczony
zmęczony modlitwą za dusze zmarłych
zmęczony łuną nadziei na życie wieczne
zmęczony ciemnością której wcale nie ubywa

niegasnącą pamięć o bliskich
spalamy w niegasnących zniczach

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

ais, 31 października 2025

nienasycona

nie mogę się tobą nasycić
i jadłabym cię łyżkami
smakować chcę ciebie zawsze
spijać hektolitrami

a kiedy ciebie zabraknie
zostanę głodna spragniona
samotna i kwaśna jak ocet
z łyżkami w nagrobek wtulona

(Konkursowe)

liczba komentarzy: 4 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 31 października 2025

niepotrzebny

niepotrzebny dzień
chyli się za horyzont
noc głaszcze powieki

niepotrzebny
stary sweter
kilka dziur
na skwerze miasta

przyjacielu
wróć dla chwil

powiedz kocham

noc
zabierze
za horyzont

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły