Poezja

być
jak porcelanowa lalka
z kredowobiałą twarzą
z zastygłym wiecznym uśmiechem

mieć
delikatne jasne dłonie
bawełnianą sukienkę w kwiatki
oczy pełne szczęścia

czuć
powiew wiatru w śnieżnych lokach
zapach pieczonych ciastek
dotyk człowieka

marzyć
po prostu

kochać
jeszcze raz
...