Poezja

                  Justynce

jest więc ciało
katedrą wielu porządków

romański fundament
w skórzanym sandale
twardo stąpa po bruku

słoneczny barok bioder
zakuty w spiżowy pomnik

chmurna strzelistość brwi
- i znów karcisz mnie chłodnym gotykiem

nic nie mów ...
- bladą secesją dłoni zamykasz mi usta