Poezja

jeśli stanęłabym na skraju
naszego jabłka zrosłego z połówek
większego ciebie i mniejszej mnie

i rozchylając wargi wsunęłabym
sok po języku smakując na
podniebieniu zleżałą cierpkość

to tak jakbym z ochotą przyjęła
zatruty owoc godząc się na
wystawny pogrzeb za życia