Poezja

Bartłomiej Boruta


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

7 września 2022

44

Dziś mam 44 lata
i nic
otworzyły się oczy niebieskie
i nic
robak sumienia przestał skrzeczeć
i jest cisza

było zielono, będzie biało
pejzaż daltonisty

Trzeba mi wrócić do źródła
"Na człowieka to ja się już nie nadaje
nie mam talentu do życia."

"Może się Pan przytulić do terminala"
Zbliżam się z przymusu

"Nie na takie loty Panowie,
nie na takie loty krojono nam skrzydła"

Tymczasem wiem już prawie wszystko
i mogę spokojnie pomilczeć.
a nawet pierwszy rzucić kamień

Po wojnie opowiem to wnukom.
Będę udawał, że śmieję się z nimi

Dziś mam 4444 lata






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1