Poezja

Jaśminową aleją, wiosna się przechadza,
swetry już spoczęły na dnie szuflady.
Ptaki na drzewach o wiośnie sobie gwarzą,
ludzie w ogródkach bukiety lata sadzą.
Na płotach dzikie wino, pąki swe rozkłada,
a serce obrasta w nowe marzenia.
I dzień już wyprzedzi długi welon nocy,
i choć wiek już dojrzały i krok już nie równy.
Umysł wciąż skory, na miłosne manewry.

Jest pora kota, psa i człowieka,
co nas jeszcze tego roku czeka?