Poezja

Dedykowany bohaterce mego opowiadania
   
(Uczucie napotkane w gęstwinie)
 
miała długie blond włosy
lekko podniszczoną spódnice
i kieszenie pełne marzeń
oczy jeszcze nie naciągały wilgocią
 
miała plan minimum
chciała być kochaną
z domieszką drobnych radości
dzień rozpoczynała co rano
 
kiedy minęło popołudnie
w wazonie zmatowiały kwiaty
radość nasiąkła smutkiem
w sercu drzazga zniewolenia tkwiła
 
i tylko poranek rozpoczynał się jak
zawsze
tę samą wiązanką marzeń
wchłanianych przez rzeczywistość
z nowym bagażem złych zdarzeń