Poezja

Wielkie Ci dzięki Edwardzie Stachuro

przecięła mi drogę rzeka
wielka, ogromna, nieopisana rzeka
jeżeli ta rzeka, że się tak ktoś wyraził przecięła moją drogę
to ktoś się wyraził – jest moją drogą
 
drogą jest rzeka
jest szlak przetarty przed rzeką
i jest szlak ciemności za rzeką
droga jest ciemnością
 
stoję na brzegu tej rzeki
i że się ktoś tak wyraził – woda jest zimna i nie chcesz do niej wejść
ale ta woda jest drogą
 
obchodząc rzekę nie obejdzie Cię twoja droga
musisz płynąć w pław, kraulem, na plecach
utopić się i zmartwychwstać
to jest twoja droga
to jest twoja rzeka
 
za rzeką czeka sad pełen cudownych
sczerniałych owoców
za sadem jest nic i znowu coś
 
gdybym miał zginąć, utopić się
nie zmartwychwstać
zostawiam wam całe zło świata
zostawiam kto gdzie i ile
będziecie mocniejsi, ja nie mam już siły
 
poddaje się, przyznaje się do lęku
do potwornego strachu i niemocy
 
a gdybym umarł tej nocy
 
zostawię moje słodkie rośliny matce naturze
zostawię książki ludziom-nikt
zostawię wszystko
wszyscy mnie zostawili
 
ale do czego odejdę
do kogo błagać o co błagać
 
kimże ja jestem żeby się sędzią i katem kreować
gnojem tej ziemi jestem
glizdą na chodnikowej płycie