Poezja

z tajemnicą zranionej duszy
wolę siedzieć z Tobą w kawiarni
trzymać kawę w dłoni
drugą ręką odchylę delikatnie włosy
cały czas patrząć w twoje piękne oczy

wstajesz i całujesz mnie w ramię
podnoszę się zdjmuję nogę z nogi

w uścisku unoszę jedną lekko do góry
z butem na wysokim obcasie

pachniesz mi nutką wanilii
która pobudza moje zmysły

jest cudnie
może nawet zaproszę ciebie do domu