Poezja

przez ciemności nocy przyszywające do muru
zostawiam ślad coś o mnie i o tobie
zimno przenika sny na antypodach

w duszy pusto sople grają poezję
zatrzymany czas wybija godziny rozstania

na wietrze jesiennym patrzymy w oczy
jedna łza odmieni wszystko zmieni świat
pragnęliśmy siebie wzajemnie
pozostały tylko puste koperty twoje zdjęcie
miejsca nie wypełnione miłością po brzegi

zgubiliśmy się gdzieś na ulicy
wśród ścieżek w parku
szukam śladów

muzyka fałszywie przygrywa szybkie tempo
żegnaj nie budź ze snu jakim jest życie